تحلیل سرعت برانبارش با استفاده از نشانگرهای روش مبتنی بر مدل سطح پراش مشترک

تحلیل سرعت برانبارش یکی از مراحل مهم در فرآیند پردازش داده های لرزه‎نگاری انعکاسی است. سرعت برانبارش را می‎توان با استفاده از دو نشانگر روش سطح بازتاب مشترک یعنی شعاع موج عمود در نقطه برخورد و زاویه خروج موج محاسبه کرد. اما نشانگر شعاع موج عمود در نقطه برخورد به‎دست آمده از این روش متاثر از نشانگر شعاع موج عمود است. روش سطح پراش مشترک توسعه داده شده روش سطح بازتاب مشترک است. نشانگرهای این روش را می‎توان به‎صورت مبتنی بر مدل با استفاده از تکنیک دنبال کردن پرتو برروی یک مدل صاف شده نه‎چندان دقیق هم به‎دست آورد. در این روش نشانگر موج عمود در نقطه برخورد دیگر متاثر از نشانگر موج عمود نیست. در نتیجه سرعت برانبارش به‎دست آمده دقیق‎تر و قابل اعتماد‎تر است. در این مطالعه پیشنهاد شده‎است روش سطح پراش مشترک مبتنی بر مدل برروی یک مدل سرعت ثابت پیاده‎سازی شود. سپس مقدار سرعت در مدل سرعت ثابت اندکی افزایش داده شود و روش سطح پراش مشترک برروی مدل سرعت ثابت جدید پیاده‎سازی گردد و این فرآیند برروی مدل‎های سرعت ثابت تکرار شود. با انتخاب سرعت‎های برانبارشی که در مقطع همدوسی دارای بیشترین مقدار هستند، مقطع سرعت برانبارش نهایی به‎دست آورده می‎شود. روش پیشنهادی برروی یک مدل مصنوعی شش لای های پیاده‎سازی شده است و نتایج آن با سرعت برانبارش به‎دست آمده با استفاده از نشانگرهای روش سطح بازتاب مشترک مقایسه شده است. این مقایسه نشان می‎دهد دقت روش پیشنهادی در تعیین سرعت برانبارش به‎طور چشم‎گیری افزایش یافته است.