بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ستون فقرات و نخاع در استان اصفهان طی سال های 96-1390

آسیب های ستون فقرات ثانویه به تروما دلیل اصلی موربیدیتی بیماران و عامل هزینه های گزاف بهداشتی و درمانی می باشد. اولین قدم در پیشگیری، شناختن عوامل اپیدمیولوژیک آن است. ما در این مطالعه بر آن شدیم تا با مشخص نمودن عوامل دموگرافیک و زمینه ساز آن در استان اصفهان اطلاعات جامعی در اختیار سیستم بهداشتی استان قرار دهیم. مطالعه اپیدمیولوژیکی حاضر روی 510 نفر از بیمارانی که متعاقب آسیب تروماتیک ستون فقرات طی سال های 1396-1390 به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه نمودند، انجام گرفت. اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، مکانیسم تروما، ناحیه درگیر ستون فقرات، نوع شکستگی و نیاز به جراحی استخراج و ثبت گردید. میانگین سن بیماران 52/14±31/42 سال بوده و 4/30 درصد ایشان زن بودند. 1/17 درصد آسیب ناحیه گردنی، 9/26 درصد آسیب ناحیه توراسیک و 1/56 درصد آسیب ناحیه لومبوساکرال داشته و 3/13 درصد دچار آسیب طناب نخاعی شده بودند. همچنین، 18 درصد به علت شکستگی ستون فقرات تحت جراحی قرار گرفتند. شایع ترین نوع شکستگی، compression (4/29 درصد) بوده و پس از آن شکستگی burst (28 درصد) قرار داشت. شایع ترین مکانیسم، تصادف با اتومبیل بود. باتوجه به آمار بالای حوادث در کشور و بروز آسیب های ستون فقرات به دنبال آن، لازم است که مطالعات زیادی در زمینه عوامل موثر بر آسیب های ستون فقرات و روش های پیشگیری این آسیب ها انجام شده و با کاهش عوامل موثر بر بروز این آسیب ها، از بار مالی و اجتماعی آن کاسته شود.