تاثیر اسانس درمنه خزری و باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر عملکرد بلدرچین های ژاپنی در مرحله تخم گذاری

تاثیر اسانس درمنه خزری و باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر عملکرد، میکروبیولوژی، مورفولوژی و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در بلدرچین های تخم گذار ژاپنی با استفاده از تعداد 180 قطعه بلدرچین تخم گذار 46 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار (نه قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه به عنوان گروه شاهد (فاقد افزودنی)، جیره پایه+ اکسی تتراسایکلین (200 میلی گرم در کیلوگرم)، جیره پایه+ اسانس درمنه خزری (250 میلی گرم در کیلوگرم) و جیره پایه+ لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (cfu 1011×02/4 در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که استفاده از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در مقایسه با تیمارهای شاهد و اسانس درمنه خزری سبب افزایش توده تخم بر اساس مرغ خانه شد (05/0P<). همچنین استفاده از تیمارهای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و اسانس درمنه خزری در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش لاکتوباسیل های موجود در محتویات ایلئوم پرندگان شد (05/0P<). افزون بر این، پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و اکسی تتراسایکلین از نظر صفات ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان دادند (05/0P<). نتیجه گیری می شود که استفاده از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به عنوان یک جایگزین برای آنتی بیوتیک مناسب تر از اسانس درمنه خزری است.