اثر طلاق بر هزینه های مسکن با به کارگیری مدل خود همبستگی فضایی: مطالعه موردی ایران

همواره محققان بر تاثیر عوامل جمعیت شناختی بر تقاضا و قیمت مسکن تاکید داشتند. با این حال، علی رغم اینکه، علاوه بر عوامل سنتی، تغییرات جمعیتی به عوامل دیگری نظیر ازدواج و طلاق بستگی دارد تنها تعداد کمی از محققان تاثیر طلاق بر هزینه های مسکن را بررسی کردند. از طرف دیگر نرخ رشد طلاق در ایران روند صعودی داشته است بنابراین بررسی اثر آن بر قیمت مسکن دارای اهمیت است.در این پژوهش با توجه به مزایایی داده های ترکیبی از اطلاعات آماری 30 استان ایران در طول سال های 2006-2014 استفاده شده است. از آنجا که داده های مسکن دارای ماهیت فضایی است، اقتصاد سنجی فضایی مورد توجه قرار گرفته است. برای انتخاب مدل فضایی مطلوب، آزمون والد به کار گرفته شده است. بر اساس نتایج این آزمون دو مدل ((SDEM و مدلSAC) ) نسبت به سایر مدلهای فضایی برتری داشتند.در نهایت با مقایسه معیارآکائیک و یا معیار شوارتز-بیزن نشان داده شد که مدل SAC قابل اعتماد تر است. نتایج نشان می دهد که افزایش یک درصدی طلاق، شاخص اجاره بهای مسکن را در حدود 0.15٪ افزایش می دهد که اثرات مستقیم و غیر مستقیم را شا مل می شودعلاوه بر این ابعاد خانوار با شاخص اجاره بهای مسکن در استان های ایران ارتباط منفی و معنی داری دارد، ارتباط تولید ناخالص داخلی و رشد طبیعی جمعیت با شاخص اجاره بهای مسکن مستقیم و معنی داراست. همچنین، به طور متوسط، افزایش یک درصد در شاخص اجاره بها در سایر استان ها، شاخص اجاره بها را در استان مورد نظر با 0.39 درصد افزایش می دهد.