تامین مقادیر مختلف آب و کاربرد سطوح مختلف کود نیتروژن و پتاسیم بر خصوصیات کمی و کیفی چای ترش

امروزه تغییرالگوی کاشت به سمت اهمیت گیاهان مقاوم به کم آبی برای مقابله باخشکی مطرح شده است. یکی از این گیاهان مقاوم به خشکی گیاه چای ترش می باشد. در این تحقیق اثر سطوح مختلف آب آبیاری، کود نیتروژن و کود پتاسیم بر چای ترش مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کرت های دوبار خرد شده با چهار سطح آب آبیاری (I1، I2، I3 و I4 به ترتیب معادل25، 50، 75 و 100 % نیاز آبی گیاه) و سه سطح نیتروژن(N1، N2 وN3به ترتیب معادل 50، 75 و 100 % نیاز کودی نیتروژن) در کرت های فرعی و سه سطح پتاسیم(K1، K2 وK3 به ترتیب معادل 50، 75 و 100 % نیاز کودی پتاسیم) در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. صفات ارتفاع گیاه، وزن کپسول، عملکرد خشک، مقدار آنتوسیانین و بهره وری آب آبیاری مورد سنجش و اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد اثرات ساده آب آبیاری و کود پتاسیم در سطح احتمال یک و پنج درصد بر تمامی صفات اندازه گیری شده و کود نیتروژن بر تمامی صفات به غیر از بهره وری آب آبیاری معنی دار گردید. بیشترین عملکرد از تیمارهای 100% مصرف کود و 100% نیاز آبی به دست آمد اما از این نظر بین تیمار 100 و 75% نیاز آبی تاثیر معنی دار مشاهده نشد. بیشترین بهره وری آب آبیاری در تیمار 75% نیاز آبی و 100% مصرف کود نیتروژن و پتاسیم به دست آمد اما از این نظر بین تیمارهای مختلف کود نیتروژن تفاوت معنی دار حاصل نشد. بنابراین باتوجه به وضعیت آب منطقه وکاهش منابع آبی به کاربردن75%نیازآبی باعث صرفه جویی در مصرف آب می گردد بدون آن که تاثیر معنی دار در کاهش عملکرد داشته باشد. همچنین با توجه به شرایط آب و هوایی خشک منطقه سیستان استفاده از کود پتاسیم و نیتروژن می تواند باعث تعدیل خسارات ناشی از تنش خشکی در چای ترش شود.