ارزیابی قابلیت تجمع زیستی سرب در حلزون آب شیرین (Lymnaea truncatula) در معرض غلظت های تحت کشنده آفت کش های پریمیکارب و بی تورین

پریمیکاب، آفت کش کارباماته، بی تورین، آفت کش زیستی و فلز سرب به عنوان متداول ترین آلاینده های محیطی طبقه بندی می شوند که ممکن است اثرات مختلفی بر یکدیگر و بر ارگانیسم های آبزی داشته باشند. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات سینرژیک و آنتاگونیستی آفت کش های پریمیکارب و بی-تورین بر تجمع زیستی سرب در حلزون آب شیرین (Lymnaea truncatula) است. حلزون ها در قالب یک طرح کاملا تصادفی در معرض غلظت های مختلف تحت کشنده پریمیکارب (0/0، 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر) و بی تورین (0/0، 5/0 و 1 میلی لیتر در لیتر) به تنهایی و توام با سرب (0/0 ، 1/0 و 2/0 میلی-گرم در لیتر) به مدت 8 روز قرار گرفتند. با افزایش غلظت پریمیکارب از 5/0 به 1 میلی گرم در لیتر تجمع سرب در بافت حلزون ها افزایش یافت اما با افزایش غلظت بی تورین از 5/0 به 1 میلی لیتر در لیتر تجمع سرب در بافت حلزون ها نسبت به حلزون های قرارگرفته در معرض سرب به تنهایی افزایش معنی-داری را نشان نداند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اثرات سینرژیک پریمیکارب بر تجمع زیستی سرب در بافت حلزون، به شدت غلظت این آفت کش در آب بستگی دارد اما آفت کش زیستی بی تورین در غلظت بالای سرب اثر سینرژیک بر تجمع زیستی سرب دارد. همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که حلزون (Lymnaea truncatula) می تواند به عنوان شاخص زیستی مفیدی برای ارزیابی و پایش محیط زیست به خصوص اکوسیستم های آبی آلوده به فلزات سنگین و آفت کش ها مورد استفاده قرار گیرد.