تحلیل طرح کلی روایتگری، افعال وجهی، بررسی میان افعال وجهی و مربع معنایی در چهار نمایشنامه یونسکو: کرگدن، صندلی ها، امده یا چگونه از شرارت آن رها شویم و شاه میمیرد

در این پژوهش که بر روی چهار نمایشنامه یونسکو، نمایشنامه نویس معاصر، انجام گرفته سعی ما بر این است تا از ابزارهای ارائه شده توسط نشانه شناسی استفاده کنیم و نشان دهیم که چگونه احساس پوچی در این نمایشنامه ها شکل می گیرد. و نیز چگونه می توان کارکرد روایتگری در نمایشنامه های معنا باخته یونسکو را که شامل: طرح کلی روایتگری، افعال وجهی، بررسی میان افعال وجهی و مربع معنایی است، مورد بررسی قرار داد. این نمایش نامه ها بر خلاف جریان سایر آثار ادبی هستند و در آن ها شاهد واژگونی ارزش ها در جهان معنا باخته ایم. سعی ما براین است که از طریق این پژوهش به بررسی افکار پوچ و معنا باخته در نمایشنامه های کرگدن (تبدیل انسان ها به کرگدن، بی تفاوتی انسان ها نسبت به یکدیگر و نابودی انسانیت)، صندلی ها (تنهایی انسان ها، احساس خلا، نبود انسان و عدم حضور خداوند)، امده یا چگونه از شرارت آن رها شویم (فقدان متقابل احساسات و سرکوب گناه، فشار ضمیر ناخودآگاه و حسرت و پشیمانی) و شاه میمیرد (بحران مرگ و هراس انسان در مواجهه با مرگ) بپردازیم و برخی از ایده های فلسفی و ادبی در تئاتر معنا باخته یونسکو را توضیح دهیم. در مجموع چهارچوب اصلی این پژوهش، مطالعه در مورد کارکرد روایتگری در چهارنمایشنامه یونسکو است.