جاذب متخلخل صوتی با المان رزونانسی محلی تعبیه شده در آن

جاذب های صوتی درکاربری های مختلف مانند مکان هایی که نیاز به کنترل نوفه[i] دارند و یا احتیاج به مشخصه های آکوستیکی مطلوب دارند، مورد نیازند. جاذب های صوتی سنتی در محدوده فرکانسی پایین ناکارآمد بوده و بهره وری بالایی ندارند و برای دریافت میزان جذب بالا در محدوده فرکانس پایین لازم است ضخامت بالایی از این مواد را مورد استفاده قرار داد که با توجه به محدودیت های موجود در ساخت و کمبود فضا عملا استفاده از جاذب های سنتی با هدف جذب صداهایی با فرکانس پایین امکان پذیر نیست. یکی از روش های موجود برای جذب صوتی بالا در محدوده فرکانس پایین به ازای ضخامت پایین جاذب، استفاده از فراموادهای[ii] آکوستیکی است. فراموادهای آکوستیکی به دلیل مشخصه های صوتی ویژه ای نظیر انتقال، جذب و جهت گیری که در مواد طبیعی موجود نیست، شناخته می شوند. این ویژگی ها به واسطه ساختار تکرارپذیر و پیکربندی های مختلف فراموادها به وجود می آیند. در این مطالعه برای غلبه بر مشکل جذب در فرکانس های پایین، مشخصه های جذب ساختارهای متخلخل مبتنی بر فوم با استفاده از بلوک های رزونانس محلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. عناصر تعبیه شده در مواد جاذب با اشکال و خواص مختلف با روش المان محدود (توسط نرم افزار کامسول[iii]) برای بهبود جذب صدا، به ویژه در محدوده فرکانس پایین، مورد بررسی قرار می گیرند. نتایج نشان داد که سیلندرهای اعمالی پر شده از هوا با شعاع بیرونی زیاد و ضخامت کم در درون جاذب متخلخل باعث بهبود میزان جذب صدا در فرکانس های پایین شده اند. [i]. Noise [ii]. Metamaterial [iii]. Comsol Multiphysics