اجرای مدل استدلالی تولمین در حقوق‏

اگر منطق صوری و ریاضی حقوق بر آن است که برای یک استدلال معتبر حقوقی باید شکل آن معتبر باشد و آنگاه مهم نیست که چه ماده ای در آن ریخته شود، منطق خطابی حقوق ماده را بر شکل آن ترجیح می دهد. در مدل استدلال خطابی تولمین، اولا مقبولیت ماده هر استدلال وابسته به داوری است که مخاطبان همان حوزه از مقبولیت آن دارند، و ثانیا صورت استدلال نه همچون منطق صوری ارسطویی دستوری، بلکه توصیفی و برگرفته از شیوه استدلالی مرسومی است که مردم در توجی هات روزمره خود به کار می برند. در این شیوه استدلالی در آغاز ادعا و اتهامی وجود دارد که باید برای آن استدلال شود، نه آنکه مقدماتی وجود داشته باشد که ما را در پایان به نتیجه برساند. برای استدلال برای این ادعا داده هایی به کار می روند که به منزله امر موضوعی دعوا هستند و سپس توجی هاتی که امر حکمی آن محسوب می شوند. همچنین ادعاها به شکلی احتمالی از دل داده ها و توصیفات استخراج می شوند نه به شکلی ضروری.