کاربرد GIS در تعیین مناطق مستعد فرسایش خندقی با روش فرایند تحلیل شبکه

فرسایش خندقی از انواع فرسایش آبی است که رخ داد و گسترش آن موجب هدررفتن خاک حاصل خیز کشاورزی، تخلیه ی رطوبت خاک و آب زیرزمینی می شود. اهداف پژوهش حاضر بررسی فرسایش خندقی و تعیین مناطق حساس از لحاظ توان فرسایش خندقی در حوضه ی سرخ آباد است. ابتدا لایه های اطلاعاتی مانند شیب ، کاربری، فاصله از گسل ، جهت شیب ، فاصله از آبراهه ، فاصله از جاده ، سنگ شناسی ، بارش و ارتفاع از سطح دریا با استفاده از نرم افزار Arc GIS تهیه، طبقه بندی و وزن دهی شدند. در واکاوی داده ها و مدل سازی، روش فرایند تحلیل شبکه (ANP) به کار گرفته شد. در روش ANP برای طراحی ساختار شبکه ای بین معیارها از روش DEMATEL استفاده شد. اعتبارسنجی نقشه ی فرسایش خندقی با نمودار ROC و معیار ارزیابی سطح زیرمنحنی (AUC) انجام گرفت. نتایج نشان دادند که معیارهای فاصله از جاده ، سنگ شناسی ، کاربری زمین و بارش، مهم ترین  عامل های تاثیرگذار بر فرسایش خندقی هستند. نتایج اعتبارسنجی نقشه ی پهنه بندی فرسایش خندقی نشان دادند که با مقدار سطح زیرمنحنی معادل 684/0، مدل عمل کرد متوسطی برای تعیین مناطق مستعد به فرسایش خندقی در حوضه ی مطالعه شده دارد. تعیین مناطق مستعد فرسایش خندقی با استفاده از روش شبکه ی عصبی مصنوعی و مقایسه ی آن با روش فرایند تحلیل شبکه پیشنهاد می شود.