تاثیر محلول پاشی عناصرکم مصرف بر عملکرد، کیفیت میوه و غلظت عناصر غذایی در لیموترش(Citrus aurantifolia Swingle)

در بسیاری از باغات مرکبات کشور کیفیت میوه، همچون عملکرد آن، از شرایط مطلوبی برخوردار نیست. شاید یکی از علل این امر به روش تغذیه درختان مرکبات، به ویژه در شرایطی که اغلب خاک های کشور آهکی می باشند، مربوط می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی کاربرد عناصر آهن، روی، مس و منگنز به صورت محلول پاشی بر عملکرد، کیفیت میوه و عناصر غذایی در برگ لیموترش رقم مکزیکن بود. عناصر به صورت مجزا و یا تلفیقی از منبع سولفاتی آن ها و با غلظت های مشخص (3 تا 5 در هزار) در قبل و بعد از گل دهی روی شاخ و برگ درختان محلول پاشی شدند. برخی از پارامترهای کیفی میوه مانند pH و ضخامت پوست تحت تاثیر قرار گرفتند؛ به طوری که کاربرد سولفات آهن و روی به طور جداگانه کاهش معنی دار pH میوه را در پی داشت و محلول پاشی هم زمان سولفات روی و منگنز سبب افزایش ضخامت پوست میوه گردید. استفاده از سولفات مس و منگنز به صورت محلول پاشی به ترتیب باعث افزایش معنی دار غلظت مس و منگنز برگ شدند. اگرچه تغذیه درختان لیموترش با عناصر کم مصرف به روش محلول پاشی تاثیری معنی دار بر عملکرد نداشت اما سبب بهبود برخی از صفات کیفی میوه گردید؛ به طوری که pH آب میوه با محلول پاشی سولفات آهن و روی به ترتیب با غلظت 5 و 3 در هزار به طوری معنی دارکاهش یافت (به ترتیب 181/2 و 186/2) و محلول پاشی سولفات منگنز با غلظت 5 در هزار سبب افزایش معنی دار آب میوه گردید (37/53 درصد). بنابراین کاربرد سولفات آهن و منگنز به صورت محلول پاشی با غلظت 5 در هزار و سولفات روی با غلظت 3 در هزار برای افزایش کیفیت میوه لیموترش توصیه می گردد.