نقش پیش بینی کننده ناگویی هیجانی در رضایت و بخشش زناشویی در میان زنان دارای شخصیت ضد اجتماعی

افراد دارای اختلال های شخصیت ویژگی هایی دارند که باعث تنش و تعارض در روابط و زندگی زناشویی آن ها شده و از طول زندگی شان می کاهد. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش پیش بینی کننده ناگویی هیجانی در رضایت زناشویی و بخشش زناشویی زنان دارای شخصیت ضد اجتماعی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان دارای پرونده طلاق ارجاع داده شده به واحد مشاوره دادگستری مناطق 1 و 2 شهر تهران از مهر تا آذر سال 1396 بود. مشارکت کنندگان 123 نفر از زنان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه های بخشش زناشویی، ناگویی هیجانی، رضایت زناشویی و آزمون بالینی چند محوری میلون-3 جمع آوری شد. داده ها با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با کمک نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدند. میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان، (13/4) 2/37 سال بود. میانگین (انحراف معیار) دشواری در شناسایی احساسات (1/2) 3/14، دشواری در توصیف احساسات (1/3) 6/12، تفکر عینی (9/5) 4/16، ناگویی هیجانی (8/11) 3/44، رضایت زناشویی (1/14) 7/76 و بخشش زناشویی (6/7) 5/31 به دست آمد. دشواری در شناسایی احساسات (001/0>P)، دشواری در توصیف احساسات (05/0>P)، تفکر عینی (01/0>P)، و ناگویی هیجانی (001/0>P) توانستند به طور منفی بخشش و رضایت زناشویی را پیش بینی کنند. به این معنا که هر چه دشواری در توصیف احساسات، شناسایی احساسات و تفکر عینی بیشتر باشد، بخشش و رضایت زناشویی کمتر می شود. مطالعه نشان داد که مولفه های ناگویی هیجانی به طور معنی داری بخشش و رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند. به نظر می رسد که دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و داشتن تفکر عینی به میزان قابل توجهی رضایت زناشویی زنان دارای شخصیت ضد اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده و پایین می آورد.