تاثیر کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای (Zea mays L)

به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و اجزا عملکردذرت (Zea mays L.) رقم AS71، پژوهشی در سال زراعی 1396 در شهرستان سرپل ذهاب به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی، شامل کودهای زیستی در دو سطح فسفات بارور 2 و ازتوبارور 1 و محلول پاشی عناصر ریزمغذی در چهار سطح شاهد (محلول پاشی با آب معمولی)، روی، منگنز و محلولپاشی توام روی و منگنز بودند. نتایج نشان داد که محلولپاشی عناصر ریزمغذی بر روی طول بلال، تعداد ردیف دانه در بلال و عملکرد دانه تاثیر معنی داری داشت و کاربرد کودهای زیستی نیز تاثیر بسیار معنی داری بر روی وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه داشت. همچنین اثر کاربرد تلفیقی کود زیستی و عناصر ریزمغذی تاثیر بسیار معنی داری بر روی ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد دانه در ردیف، عملکرد بیولوژیک داشت وتاثیر معنی داری بر روی وزن صد دانه و شاخص برداشت داشت. مقایسه میانگین صفات نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تیمار محلولپاشی عنصر ریزمغذی روی با 15936 کیلوگرم در هکتار و بیشترین عملکرد بیولوژیک با 32246/9 کیلوگرم در هکتار در تیمارکاربرد تلفیقی کود زیستی ازتوبارور 1 و عنصر روی و بیشترین شاخص برداشت نیز با 61/53 درصد در تیمار تلفیقی کود زیستی فسفات بارور 2 و عنصر روی، بدست آمد.