بررسی اثر عصاره هیدروالکلی درمنه ایرانی بر تشنج، افسردگی و اضطراب ناشی از پنتیلن تترازول در موش های سوری نر

هدف مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره درمنه ایرانی بر تشنج و مشکلات رفتاری ناشی از PTZ در موش های سوری بود. 70 موش به 7 گروه کنترل (نرمال سالین)، مدل (PTZ در دوز 35 میلی گرم بر کیلوگرم با فواصل 48 ساعت و در روز دهم در دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه های مداخله (PTZ با فواصل 48 ساعت و عصاره در دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم بصورت روزانه) و گروه فلومازنیل و دیازپام  ( PTZ، عصاره در دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم و فلومازنیل یا دیازپام در روز دهم) تقسیم شدند. آزمون های معلق ماندن دم (TST)، روتارود، مازبعلاوه ای مرتفع (EPM) و صفحه باز جهت ارزیابی اختلالات رفتاری استفاده شدند. تیمار موش های کیندلینگ شده توسط PTZ با عصاره درمنه و دیازپام سبب افزایش معنی دار زمان تاخیر شروع تشنج شد. در موش های کیندلینگ شده توسط PTZ کاهش معنی دار دفعات ورود به مرکز در آزمون صفحه باز و افزایش معنی دار مدت زمان بی حرکتی در آزمون معلق ماندن از دم مشاهده شد و تیمار توسط دوزهای مختلف عصاره درمنه سبب بهبود جزئی و غیرمعنی دار آن ها شد. PTZ همچنین سبب افزایش دفعات ورود و مدت زمان سپری شده در بازوی بسته و کاهش دفعات ورود و مدت زمان سپری شده در بازوی باز EPM شد و عصاره درمنه سبب بهبود جزئی و غیرمعنی دار آن شد. دوزهای مختلف عصاره گیاه درمنه ایرانی در برابر تشنج و افسردگی و اضطراب ناشی از PTZ در موش های سوری اثرات معنی داری نداشته است و پیشنهاد می شود مطالعات آتی بر ترکیبات گیاه تمرکز کنند.