ارتباط بین میزان شیوع سندروم متابولیک و فعالیت جسمانی در محل کار، اوقات فراغت و حین ورزش در مردان دانشجوی بالای 30 سال شهرستان سبزوار (مطالعه موردی دانشگاه علمی کاربردی)

هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین میزان شیوع سندروم متابولیک و فعالیت جسمانی در محل کار، اوقات فراغت و حین ورزش در مردان دانشجوی بالای 30 سال شهرستان سبزوار بود. 200 دانشجوی مرد بالای 30 سال از دانشگاه علمی-کاربردی شهرستان سبزوار بطور تصادفی انتخاب شدند. اجزای مرتبط با سندرم متابولیک در آنها اندازه گیری شد. میزان فعالیت جسمانی شرکت کنندگان در سه دامنه حین ورزش، حین کار و اوقات فراغت توسط "پرسشنامه فعالیت بدنی بک" اندازه گیری شد. مقایسه میانگین اجزای سندرم متابولیک در سه گروه بر اساس شاخص توده بدنی به کمک آزمون تحلیل واریانس یک راهه و کروسکال والیس انجام شد. از تحلیل آماری رگرسیون لجستیک چندگانه نیز برای تعیین ارتباط سندرم متابولیک و اجزای آن با سطوح فعالیت بدنی استفاده گردید. وزن، دور کمر، قند خون ناشتا، لیپوپروتئین با چگالی کم، کلسترول، تری گلسیرید و شیوع سندرم متابولیک بطور معنی داری در افراد اضافه وزن و چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی بالا بود اما فعالیت بدنی کل و دامنه های آن بطور معنی داری پایین بود (05/0P˂). خطر افزایش چاقی شکمی، فشار خون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک و تری گلسیرید در افراد نسبتا فعال و فعال بطور معنی داری کمتر از افراد غیر فعال بود (05/0P˂). شانس داشتن سندرم متابولیک بطور معنی داری در افراد غیر فعال حین ورزش بیشتر از افراد فعال بود (05/0P˂). به نظر می رسد که در دانشجویان مرد سبزواری چاق و اضافه وزن میزان شیوع سندرم متابولیک و اجزای تشکیل دهنده آن بیشتر از مردان با وزن طبیعی است. همچنین، افراد غیرفعال نسبت به افراد فعال به طور بیشتری در معرض ابتلا به سندرم متابولیکی و برخی از اجزای آن هستند.