تاثیر طرح واره درمانی هیجانی بر کاهش افسردگی و احساس تنهایی دانشجویان دختر خوابگاهی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح واره درمانی هیجانی بر کاهش میزان افسردگی و احساس تنهایی دانشجویان دختر خوابگاهی بود. این پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه فاطمیه شهر کرمانشاه است. 24 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه با توجه به ملاک ورود و خروج انتخاب شدند. این افراد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل، گمارده شدند. مداخله طرح واره درمانی هیجانی طی 9 جلسه بروی گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه افسردگی بک -فرم کوتاه، مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگ سالان و پروتکل طرح واره درمانی هیجانی لهی بودند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان دادند که طرح واره درمانی هیجانی به طور معناداری منجر به کاهش افسردگی و احساس تنهایی در دانشجویان می گردد (P<0/05). بنابراین طرح واره درمانی هیجانی در کاهش میزان افسردگی و احساس تنهایی موثر است.