تحلیلی بر تغییر مضامین شیعی سکه ها با برآمدن افغان های غلزائی (1135-1142 ه.ق)

هنگامی که گسستی در جامعه به وجود می آید، این بحران باید به نحوی در قالب بازنمایی حل شود. نوشته های روی سکه ها یک جریان مداوم در طول تاریخ بوده، که در هر دوره تغییرات خاص خود را داشته است. این تغییرات بالطبع متاثر از نگرش سیاسی و مذهبی فرمانروایانی بوده که در امر سکه ها دخالت داشته اند. در اوایل قرن دهم هجری شاه اسماعیل، حکومت مرکزی و قدرتمند صفویه را بنیان نهاد و مذهب شیعه به عنوان مذهب رسمی کشور اعلام نمود. نکته بسیار مهم در این دوران تغییر بسیار معنادار مضامین و هویت سکه های صفوی است. نقش بستن نام پادشاهان صفوی، القاب و جملاتی در وصف ارادت و وابستگی آنان به خاندان نبوت و امامت اطهارD است؛ اما با حمله افغان ها و تصرف اصفهان به دست آنها، ابتدا محمود افغان و سپس اشرف افغان به سلطنت رسیدند. با روی کار آمدن این دو حاکم سنی مذهب تغییر اساسی در کلمات و عبارات سکه ها به وجود آمد. اما پس برافتادن حکومت غلجایی ها در ایران، فرمانروایان متاخر صفویه بار دیگر از اشعار مذهبی و عبارات شیعی در جهت اثبات ارادت به خاندان نبوت و ائمه اطهارD را در سکه ها به کار بردند و خود را وابسته آنان نامیدند. مساله این پژوهش بررسی محتوای سکه های دوره افغان های غلزایی به عنوان دوره ای پرتنش از منظر بحران مشروعیت و اندیشه های مذهبی و جایگاه سکه به عنوان بازتاب و انتقال این مفاهیم و تحول آنها است. نتایج این پژوهش حاکی از این است که این تغییر بر روی سکه ها پس ازدو قرن حکومت شیعه مذهب صفویه زده شد، نکته ی بسیار مهم از لحاظ تقابل مذهبی در این مقطع تاریخی است و آثار هنری و به طور خاص سکه های این دوران می تواند نمایشگر ظهور مضامین و نشانه های جدید باشد. هدف پژوهش این است که با شیوه ترکیبی میدانی و کتابخانه ای و به روش تاریخی - تحلیلی به بررسی سیر تحول مضامین وشعائر مذهبی، نگرش حکمرانان افاغنه غلزائی از نقر این شعائر و بازشناسی آنها با یکدیگر پرداخت.