بررسی خواص خودترمیم کنندگی رزین اپوکسی حاوی نانو کپسول های کربنی پر شده با عوامل اپوکسی و پلی آمین با استفاده از روش الکترود نوسانی روبشی

امروزه، فرآیند خودترمیم کنندگی و جبران آسیب دیدگی های جزئی و بدون نیاز به ردیابی یا هر نوع مداخله فیزیکی دیگر به یکی از موضوع های مورد توجه محققین تبدیل شده است. توانایی خودترمیم شوندگی به طور ویژه برای پوشش های محافظ به منظور افزایش پایداری و اعتبار طولانی مدت آنها به کار برده می شود. در این پژوهش، نانوکره های کربنی جهت ساخت پوشش محافظ خودترمیم شونده بر پایه رزین اپوکسی مورد استفاده قرار گرفت. در گام نخست، ساخت نانو ساختارهای کروی توخالی با استفاده از روش الگوهای سخت پایه سیلیکایی صورت گرفت. در مرحله دوم، با استفاده از روش محفظه خلاء، عوامل ترمیم کننده اپوکسی و پلی آمین درون نانو ساختارهای کروی کربنی نشانده شد. در مرحله بعد، نانوکره های کربنی کپسوله شده با اپوکسی به صورت یکنواخت در زمینه اپوکسی با 8 درصد وزنی و نسبت استوکیومتری 4 درصد وزنی از کپسول های پر شده با پلی آمین توزیع گردید. در نهایت، ریخت نانوکپسول های کربنی ساخته شده با استفاده از آزمون میکروسکوپ الکترونی روبشی انتشار میدانی (FE-SEM-EDX) و عملکرد خودترمیم شوندگی پوشش ساخته شده با استفاده از روش الکترود نوسانی روبشی (SVET) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، حاکی از آن بود که با اعمال خراش و شکستگی کپسول های پر شده، رهایش اپوکسی و پلی آمین از کپسول های کربنی انجام می شود که پس از انجام واکنش های پخت منجر به ترمیم شوندگی ناحیه خراش می شوند.