به هر کار این سخن را دار مقیاس/ نقد و بررسی کتاب تصوف عصو صفوی و ادبیات آن دوره

سرچشمه اصلی تصوف اسلامی، قرآن و سیره رسول الله است که در هر دوره ای، رنگ و جلوه خاصی به خود گرفته است. ادبیات نیز همواره بستر مناسبی برای پرداختن به مفاهیم صوفیانه بوده است و از قرن ششم به بعد، شاهد گسترش چشمگیر ادبیات صوفیانه هستیم. صفویان که عقبه صوفیانه پررنگی داشتند، توانستند با اتکا به نیروی صوفیان قزلباش، سلسه ای قدرتمند تاسیس نمایند. از این رو، در دوره حکومت صفویان، پیوند تصوف و ادبیات وثیق تر می شود و درآمیختن مضامین صوفیانه با ادبیات سبک هندی، جلوه ای خاص به ادب دوره صفوی می بخشد. کتاب تصوف عصر صفوی و ادبیات آن دوره، از معدود آثاری است که به بررسی تصوف و ادبیات صوفیانه دوره صفوی پرداخته است. این نوشتار، به نقد و بررسی این کتاب پرداخته و کیفیت روند این پژوهش و استنتاج آن را مورد تامل قرار داده و به موارد خطا و لغزش آن اشاره کرده است.