تحلیل تعبیر «قرائه العامه» و تعابیر مشابه آن در تفسیر فراء

بحث از قرائات قرآن از مباحث مهم علوم قرآنی است که افزون بر تاثیر در صحت قرائت قرآن، در فهم و تفسیر آیات قرآن کریم و استنباط مطالب فقهی و کلامی نیز تاثیر به سزائی دارد. به رغم گزارش های متعدد تاریخی مبنی بر عدم وجود قرائت واحد در سراسر بلاد اسلامی در طول تاریخ، برخی تلاش کرده اند با استناد به تعابیری همچون تعبیر «قرائه العامه» در منابع سده های نخست هجری، به ویژه در کتاب معانی القرآن فراء، وجود یک قرائت رایج میان عموم مردم در طول تاریخ را اثبات کنند و قرائت امروزی (روایت حفص از قرائت عاصم) را مطابق همان قرائت مطرح کنند. این در حالی است که این دو ادعا، نتیجه نقل نادرست عبارات و همچنین نتیجه غفلت از عبارات و شواهد متعدد دیگری بوده که عکس این ادعا را به اثبات می رساند. بررسی تعبیر «قرائه العامه» و تعابیر مشابه آن در کتاب معانی القرآن فراء نشان می دهد که این گونه تعابیر در موارد متعدد و فراوانی با روایت حفص از عاصم سازگاری ندارند. همچنین بررسی کامل و جامع موارد استعمال تعبیر «قرائه العامه» و تعابیر مشابه آن در کتاب فراء، بیانگر این حقیقت می باشد که مقصود از این گونه تعابیر صرفا گزارشی از قرائت اکثر قاریان است و بر این اساس نمی توان تعابیری چون «قرائه العامه» را شاهد وجود یک قرائت واحد عمومی در قرون نخست هجری و دلیل صحت انحصاری قرائت کنونی قلمداد نمود.