نقد و تحلیل محتوایی مقالات مجله ادب فارسی دانشگاه تهران از منظر علم سنجی

امروزه واژه تولید علم در ادبیات کشور ما جایگاه خاصی پیدا کرده و ذهن مسئولان و برنامه ریزان امور علمی و پژوهشی را به خود معطوف داشته است. یکی از این بخش ها که شایسته است موردبررسی موشکافانه قرارگیرد، تولید مقالات علمی- پژوهشی در مجلات معتبر علمی است. بدین منظور، مقاله حاضر به تجزیه و تحلیل داده های آماری برگرفته از وبگاه مجله ادب فارسی دانشگاه تهران با هدف بررسی آماری و تحلیلی تعداد نویسندگان مقالات، مدارک نویسندگان، مراکز و موسسات فعال در مجله، میزان همکاری بین نویسندگان و...، در مجله مذکور پرداخته است. در این میان نتایج زیر به دست آمده است: 60 مقاله به صورت انفرادی و 97 مقاله نیز به صورت مشترک نگاشته شده است که 63 مقاله از مقالات مشترک به صورت هم دانشگاهی و 34 مقاله به صورت غیرهم دانشگاهی بوده است. علی محمد موذنی و 7 نویسنده دیگر با 4 مقاله پرتولیدترین نویسندگان بوده اند. تحلیل متون، ادبیات داستانی و عرفان و تصوف بخش اعظمی از موضوع مقالات را به خود اختصاص داده است. 28 مقاله را اعضای هیئت تحریریه نگاشته شده که میانگین 40/10 را شامل می شود که مقبول است. در مجموع به 4039 منبع استناد شده که میانگین مورداستفاده برای هر مقاله 72/25 درصد است که میانگین مقبولی است؛ نیز میانگین سال انتشار 2274 منبع، یعنی 30/56 درصد از آنها بیشتر از 14 سال است. دانشگاه تهران و خوارزمی با 115 نویسنده، مجموعا 75/42 درصد تعداد کل نویسندگان را به خود اختصاص داده اند که از نقاط ضعف مجله به شمارمی آید. سه نفر از هیئت تحریریه جزو پرتولیدترین نویسندگان هستند.