مدیریت در محدودیت، استراتژی پویائی

مدیریت عبارتست از: هنر انجام کار به وسیله دیگران (فالت،1924).- فراگرد تبدیل اطلاعات به عمل؛ این فراگرد تغییر و تبدیل را تصمیم گیری می نامیم(فوستر،1967). - فراگرد هماهنگ سازی فعالیت فردی وگروهی در جهت هدفهای گروهی (دانلی و همکاران،1971).- فراگرد برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و نظارت کار اعضای سازمان و استفاده از همه منابع موجود سازمانی برای تحقق هدفهای مورد نظر سازمان (استونر و همکاران،1995).تعریف عملیاتی(Operational definition)، مفهوم مدیریت را با رعایت ملاکهای عینی منوط می سازد. از این رو، اگر در موقعیتی ملاکهایی شامل فعالیت منظم و سازمان یافته، هدفها، روابط میان منابع، انجام کار به وسیله دیگران و تصمیم گیری برقرار باشد، می توان گفت در آن موقعیت ،مدیریت اعمال می شود (کلاندوکینگ،1972).ظهورسازمانهای اجتماعی وگسترش روزافزون انها یکی از خصیصه های بارز تمدن بشری است . وبه این ترتیب وبا توجه به عوامل گوناگون مکانی و زمانی و ویژگی ها و نیازهای خاص هر جامعه هر روز بر تکامل و توسعه این سازمانها افزوده می شود .بدیهی است هر سازمان اجتماعی برای نیل به اهدافی طراحی شده و با توجه به ساختارش نیازمند نوعی مدیریت است . یکی از پیامدهای مهم در هم ریخته شدن نظام ارزشی غرب حاکم شدن مکتب اصالت نفع بر روند فعالیتهای اقتصادی و تولید است .معتقدین به این مکتب یک عمل را تا انجا درست قلمداد میکند. که برای فرد یا افرادی بیشترین خوشی و اسایش را به بوجود اورد به بیان دیگر ملاک درستی یک عمل نتایج ان است نه شیوه انجام ان عمل. مدیریت فرایند به کارگیری موثرو کارآمد منابع مادی وانسانی در برنامه ریزی سازماندهی بسیج منابع وامکانات هدایت و کنترل است که برای دستیابی به اهداف سازمانی و بر اساس نظام ارزشی مورد قبول صورت می گیرد. واقعا باید گفت ؛که در ابتدا انسانها درباره مدیریت چقدر میدانند؟دانش مدیریت تا چه حد علمی است و آیا مدیریت علم است یا هنر؟ بخشی از مدیریت را میتوان از طریق مدریت آموزش فرا گرفت و بخشی دیگررا ضمن کار باید آموخت در واقع بخشی را که با آموزش فرا گرفته می شود علم مدیریت است . و بخشی را که موجب به کار بستن اندوختها در شرایط گوناگون می شود هنر مدیریت می نامند. «به عبارتی دیگر سخن علم دانستن است و هنر توانست».مدیریت امروز بر اساس تحلیل سیستمی کلیه اجزاء و عوامل درگیر در مدیریت را تحلیل، درایت های لازم را شناسایی و جواب های مورد انتظار را تعیین و تعریف می نماید در نگرش سیستمی بازخورد مسائل و نارسایی هایی که از خروجی های سیستم حاصل می گردد میتوان در بهبود فرایند و ورودی های سیستم به افزایش کیفیت و تضمین مرغوبیت محصولات و خدمات مورد انتظار کمک نمود.در حالی که مرزهای بین فرهنگ ها و کشورها مخدوش می شوند و سیستم های ارتباطی و فن آوری باعث شده اند که دنیا به صورت یک دهکده جهانی در آید، گستره روابط بین المللی بین فرهنگ ها به سرعت در حال تغییر است. فعالیت های سازمانی روز به روز سرعت بیشتری به خود می گیرند و مدیریت امروز با چالش های فراوانی روبروست و بایستی مبارزه پویائی را برای رفع این چالش  ها بکار گیرد ولذا مدیریت جدید برای پویائی و رشد و مبارزه با چالش ها در دنیای جدید و عصر نو در چند زمینه به شرح زیر تمرکز  و توجه نموده است  مدیریت به فرایند انجام فعالیت ها بطور اثربخش و کارآمد توسط دیگر افراد اشاره می کند. مدیریت عملی است که بصورت آگاهانه و مستمر انجام میشودوبه سازمان شکل می دهد.پیشرفت فرایندی پویاست که نیازمند تغییر و تحولات دائمی است؛ اما هر تغییر و تحولی همیشه باعث پیشرفت نمیشود وگاهی باعث مخاطرات، آسیبها و مسائل جدی می شود. اطمینان از اینکه هر تحول چشمگیر منجر به پیشرفت شود یکی از مهمترین چالش های انسانها و سازمانهاست. هدف واقعی هر سازمان، فقط کسب درآمد و پول سازی در حال و آینده نیست، بلکه آمادگی برای پیشرفت دائمی جهت دستیابی به رشد پایدار است(گلدرت ، 1986  ). فرایند بهبود دائمی نه تنها نیازمند تمرکز کافی جهت شناسائی آنچه باید تحول یابد و نیابد است بلکه خواستار یک سیستم پشتیبان تصمیمگیری و بازخورد سریع و قابل اطمینان است تا بتواند مغایرتها و انحرافها را شناسای کند. شاید مهمتر از همه اینها برای ی هر گونه تحول اساسی لازم است تا تغییر نگرش و نظام فکری جدید و متفاوتی نسبت به بهبود و پیشرفت در تمامی سطوح سازمان جاری شود. «مدیریت در محدودیت» و «مدیریت محدودیت» بخش مهمی از مدیریت زندگی وکسب و کار است که کمتر به آن توجه شده است و چنانچه ابعاد و ارکان مدیریت در محدودیت را بشناسیم، شرایط مناسب تری برای تحول و بهپو ی دائمی فراهم میشود. ینظریه محدودیت چیست؟ با معرفی نظریه محدودیت، گامهایی برای برخورد با محدودیت مطرح است. محدودیت به معنای تنگنا، قیدو بند و مانع است و نظریه محدودیت، شامل هر چیزی است که مانع دستیابی به اهداف شود. انسانها و سازمانها در طول حیات خود با موانع و محدودیت های زیادی روبرو می شوند که چنانچه به درستی با آنها برخورد نشود، بسیاری از فرصت ها و منابع از دست میروند و مسیر تحول، بهپوی، رشد ی و پیشرفت به درستی طی نمیشود.زندگی مجموعهای از مدیریت داشته ها و نداشت ه ها، منابع و موانع، منافع و مخارج، فرصت ها و تهدیدها، آرامش و بحران و فراوانی و محدودیت هاست. مدیریت در محدودیت رویکردی است مبتنی برشناخت، بهره برداری و غلبه بر عوامل، موانع و شرایطی که دسترسی به اهداف را دشوار و یا غیر ممکن می سازند. اگر بپذیریم که هیچکس کامل نیست و همه انسانها، سازمانها، نهادها و جوامع دارای محدودیتها، موانع و محرومیت های گوناگونی هستند و محدودیت را به عنوان یک واقعیت و چالش در زندگی بدانیم آن گاه به جای ترسیدن، تسلیم، کناره گیری، ناامیدی و بی تفاوتی در برابر محدودیت ها، تلاش خواهیم کرد تا با «مدیریت در محدودیت » راه کارها و سازوکارهای متفاوت و مناسبی برای دستیابی به اهداف زندگی خود بیابیم. مدیریت در محدودیت با توجه به شرایط زندگی و کسب وکار در دنیای امروز و انواع محدودیتها ومحرومیت ها، بسیار حساس و چالش بر انگیز است. مدیریت در محدودیت فلسفه و رویکردی است مبتنی بر محدود بودن منابع و ضرورت اداره کردن درست آنها برای رسیدن به اهداف گوناگون در زندگی و کسب وکار.