تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر میزان سرمی IGF-1و هورمون های تیروئیدی زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی

عامل رشد شبه انسولین-1 (IGF-1) بر فرآیندهای فیزیولوژیکی بدن تاثیر دارد و میزان سرمی آن در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی کاهش می یابد. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره فعالیت هوازی بر میزان IGF-1 سرمی زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی می باشد. آزمودنی های این پژوهش نیمه تجربی، 25 زن مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی با میانگین سنی 83/3±59/35 سال بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از اخذ رضایت نامه کتبی به سه گروه دارو- فعالیت بدنی (8=n)، فعالیت بدنی (7=n) و دارو (10=n) تقسیم شدند. فعالیت بدنی عبارت بود از 5 ماه فعالیت ایروبیک به صورت 3 جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه. گروه دارو افراد غیرفعالی بودند که تنها قرص لووتیروکسین مصرف کردند. مقادیر سرمی IGF-1، تری یدوتیرونین (T3)، تیروکسین (T4) و هورمون محرک تیروئید (TSH) سه گروه پس از 5 ماه اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار 16 SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس بررسی شد. فعالیت هوازی منجر به تغییرات معنی دار غلظت های سرمی IGF-1 و T4 (0/05P≤) شد، به این معنی که سطح IGF-1 سرمی در گروه های دارو- فعالیت بدنی و فعالیت بدنی به طور معنی داری بیشتر از گروه دارو بود؛ همچنین غلظت T4 سرم در گروه دارو- فعالیت بدنی و فعالیت بدنی به طور معنی داری کمتر از گروه دارو بود. در غلظت های T3 و TSH بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد 5 ماه فعالیت هوازی موجب افزایش غلظت IGF-1 سرمی زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی که در معرض کاهش IGF-1 هستند، می شود.