مقایسه تاثیر چهار ماده چسبنده عاجی جدید بر میزان ریز نشت تاجی ترمیمهای کامپیوزیت

یکی از مهمترین عوامل موفقیت بالینی یک ترمیم، سیل مارجینال آن است. مطالعات متعدد، فوائد زیادی را برای سیستمهای چسبنده جهت دستیابی به باند قوی تر و بادوام تر بین کامپوزیت و ساختمان دندان گزارش نموده اند. این مطالعه in vitro، با هدف بررسی ریزنشت چهار سیستم چسبنده عاجی جدید به روش نفوذ رنگ انجام گرفته است. این مواد چسبنده به منظور بهبود کیفیت باند و نیز آسان سازی مراحل کار باندینگ ارائه شده اند.
این مطالعه تجربی بوده، تکنیک جمع آوری اطلاعات مشاهده بود. در این تحقیق حفرات CI V استاندارد (2×2×3 میلی متر) بر روی سطح باکال و لینگوال 20 دندان پره مولر سالم انسان و در ناحیه CEJ تهیه و پس از استفاده از مواد چسبنده (ماده Single Bond (One-bottle total-etch وPrompt L-Pop (ماده One-step self-etch و Clearfil SE Bond و AdheSE (دو مادهtwo - step self - etch) توسط کامپوزیت Filtek A110 ترمیم شدند. دندانها تحت عمل ترموسایکلینگ قرار گرفتند. سطوح آنها تا نزدیکی لبه ترمیم توسط موم و لاک ناخن پوشیده شده، و به مدت 7 روز در محلول فوشین بازی 2% قرار گرفتند. سپس بطور طولی برش داده شدند و میزان نفوذ رنگ در لبه های اکلوزال و ژنژیوال حفرات بطور کیفی توسط استریومیکروسکوپ (30×) تعیین گردید و یافته ها بوسیله تستهای آماری Kruskal-Wallis و Mann - Whitney آنالیز گردیدند.
اختلاف آماری معنی داری بین میزان ریزنشت سیستمهای self-etch مورد مطالعه با سیستم total-etch بکار رفته، نه در لبه های اکلوزال و نه در لبه های ژنژیوال دیده نشد. ولی تفاوت ریزنشت میان کل لبه های اکلوزال با کل لبه های ژنژیوال بشدت معنی دار بود (p<0.0001) و دیواره های ژنژیوال نفوذ رنگ بیشتری نسبت به دیواره های اکلوزال از خود نشان داده بودند. از میان چهار گروه مورد مطالعه، فقط در گروه AdheSE عملکرد ماده در دیواره ژنژیوال بطور معنی داری ضعیفتر از دیواره اکلوزال بود (p<0.03).
سیستم های چسبنده self-etch از نظر قدرت سیل کنندگی می توانند جایگزین مناسبی برای سیستم های چسبنده مرسوم total - etch باشند.