تغییرات در آزمون کارکرد کبدی در اثر مواجهه شغلی با میدان الکترومغناطیس

امروزه با توجه به استفاده بسیار زیاد از وسایل برقی، قرارگیری انسانها در معرض میدانهای الکترومغناطیس افزایش یافته است. افراد یا کارکنان بخش صنعت نظیر کارگران شاغل در بسیاری از بخش های صنعت برق، تحت تاثیر تابش های میدانهای الکترومغناطیس ناشی از تجهیزات صنعتی قرار می گیرند. علاوه بر آنها افراد ساکن در نزدیکی خطوط انتقال برق فشار قوی نیز در معرض میدانهای با شدت نسبتا بالا قرار دارند. منظور بررسی تاثیر میدان های الکترو مغناطیس ناشی از خطوط فشار قوی انتقال برق بر شاخص های آزمون کارکرد کبدی، مطالعه حاضر انجام شد.
این یک مطالعه مورد شاهدی است که در سال 1380 انجام پذیرفته است. جمعیت مورد مطالعه عبارت بودند از 33 کارگر مرد شاغل در پست های خطوط انتقال برق شیراز به عنوان گروهی که دارای مواجهه شغلی با میدان الکترومغناطیس بودند و 50 مرد همسن که در معرض میدان الکترومغناطیس نبودند به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شده است. میانگین شدت میدان در پست های خطوط انتقال برق برابر با 0.094 میلی تسلا برآورد گردید. شاخص های مورد مطالعه عبارت از بیلی روبین تام، بیلی روبین مستقیم، سرم گلوتامیک اگزالواستیک ترانس آمیناز و سرم گلوتامیک پیروویک ترانس آمیناز، فسفاتاز قلیایی، آلبومین سرم و پروتئین تام بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
شاخص های مورد مطالعه در دامنه طبیعی قرار داشتند، ولی با این حال تفاوت های آماری معنی داری بین گروه های مورد مطالعه مشاهده گردید. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها با استفاده از روش پلکانی رگرسیون چند متغیره نشان داد که آلبومین سرم و بیلی روبین تام با توجه به زمان در معرض میدان الکترومغناطیس بودن به ترتیب کاهش p<0.05) و 2.86-=(t و افزایش p<0.05) و 2.69=(t می یابند.
یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیس می تواند بر فعالیت کبد تاثیر بگذارد.