مقایسه میزان فلبیت در دو روش پانسمان با و بدون استفاده از پماد آنتی سپتیک محل ورود کانتر وریدی

سالهای زیادی است که جلوگیری از فلبیت ناشی از انفوزیون و ارتباط آن با انتخاب نوع پانسمان روی محل ورود کاتتر وریدی، بحث برانگیز شده و تا کنون مطالعات در مورد کارا یی روش های مختلف در این زمینه، کافی نبوده است. این پژوهش با هدف مقایسه میزان فلبیت در دو روش پانسمان با و بدون پماد بتادین در محل ورود کاتتر وریدی انجام شد.
در این مطالعه نیمه تجربی31 بیمار بستری در بخش CCU بیمارستان امام رضا (ع) شهربجنورد به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. پس از اجرای کاتتر بر روی یکی از وریدهای ناحیه ساعد،پانسمان ناحیه ورود کاتتر به طور تصادفی،به یکی از دو روش با یا بدون پماد بتادین صورت گرفت. در روش پانسمان بدون پماد، ضد عفونی محل با الکل 70 درصد و بعد با محلول بتادین انجام شده و پس از خشک شدن محل، گاز استریل 2×2 سانتی متر خشک گذاشته شد. در روش پانسمان با پماد، ابتدا ضد عفونی محل با محلول بتادین و پس از خشک شدن، با الکل 70 درصد انجام گردیده و سپس گاز استریل 2×2 سانتی متر آغشته به پماد بتادین در محل ورود کاتتر قرارگرفت. در طول هر شیفت، وضعیت ناحیه از نظر فلبیت در فرم چک لیست ثبت می گردید. مدت مطالعه برای هر یک از روش ها 72 ساعت بود. داده ها بوسیله پرسشنامه مشخصات فردی و چک لیست سنجش عوارض جمع آوری گردید.
نتایج نشان داد که از نظر بروز فلبیت، تفاوت معنی داری بین دو روش وجود ندارد و همچنین در سطح اطمینان 90 درصد، تفاوت معنی دار بین دو روش از نظر شدت فلبیت وجود دارد. بدین معنی که شدت فلبیت در روش با استفاده از پماد، بیشتر از روش بدون استفاده از پماد می باشد ضمنا بین ساعد مورد استفاده و بروز فلبیت در هر دو روش و همچنین بین ورید مورد استفاده و شدت فلبیت در روش بدون استفاده از پماد ارتباط معنی دار آمار ی بدست آمد بدین معنی که بروز فلبیت در هر دو روش، در افرادی که از ساعد دست راست آنها و نیز شدت فلبیت در روش بدون استفاده از پماد در افرادی که از وریدهای مدیان آنها جهت رگ گیری استفاده شده بود بیشتر می باشد. بین سن، جنس، نوع بیماری، سابقه بیماری، مدت بستری قبلی، تعداد و نوع دارو، طول مدت باقی ماندن کاتتر و بروز و شدت فلبیت ارتباطی بدست نیامد.
نتایج این پژوهش نشان داد که روش پانسمان ناحیه ورود کاتتر بدون استفاده از پماد بتادین ارجح است.