بررسی شیوع و علل حوادث چشمی ناشی از کار در کارگاه های مشهد

حوادث شغلی یکی از عوامل تخریب شدید ساختمان چشم بوده و می تواند آسیب دایمی در عمل بینایی ایجاد کند. به منظور تجزیه و تحلیل حوادث چشمی ناشی از کار و ارایه طرحها و پیشنهادات موثر جهت کاهش و پیشگیری از آن، 1048 پرونده حادثه شغلی مربوط به سالهای 81-1378 بطور تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند.
مشخصات فردی، نحوه و چگونگی بروز حوادث چشمی 63 بیمار از فرم های گزارش حوادث سازمان تامین اجتماعی مربوط به کارگاه های صنعتی مشهد استخراج و با نرم افزار اکسل و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
6.05 درصد از حوادث شغلی مربوط به چشم بود. ارتباط معنی داری بین سن و علت وقوع حادثه چشمی در این تحقیق پیدا نشد. علت وقوع 28.8 درصد حوادث بی احتیاطی و عدم استفاده از وسایل حفاظتی بین 20 تا 40 سالگی بود. 25.7 درصد از حوادث، مربوط به ورود اجسام خارجی به چشم بین 20 تا 40 سالگی بود. بین وقوع حوادث چشمی در فصول مختلف سال و شیفت کاری ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05). بین نوع حادثه و فصول سال ارتباط معنی داری پیدا نشد و 26.2 درصد ورود اجسام خارجی به چشم در شیفت صبح اتفاق افتاد.
با توجه به نتایج بدست آمده بنظر می رسد که آموزش کارگران، بالا بردن سطح آگاهی و مهارتهای شغلی، استفاده صحیح از وسایل حفاظتی فردی و گروهی، اجتناب از بکارگیری وسایل معیوب، پرهیز از اضافه کاری و بکارگیری روشنایی مناسب جهت کاهش حوادث شغلی از اولویت برخوردار باشند.