دوام و پایداری باند سیستم های ادهزیو

امروز، ترمیم دندان ها با حداقل برداشت بافت دندانی، اساس دندانپزشکی ترمیمی است که عملی شدن آن بر پایه ی کاربرد مواد ادهزیو است، که باندینگ نیرومند و پایداری را فراهم سازند. با وجود ثبات باندینگ به مینا، ثبات باندینگ ادهزیوهای کنونی به عاج با گذشت زمان در محیط دهان هنوز مورد پرسش است. گر چه باندینگ نخستین آنها رضایت بخش است. به تازگی، با پیشرفت مواد ادهزیو، برای آسانی کاربرد آنها، تمایل به خلاصه کردن آنها مطرح شده است. اما توانایی باندینگ و پایداری باند این ادهزیوهای ساده شده در مقایسه با گونه ی معمولی (etch & rinse سه مرحله ای) پرسش برانگیز است.
نفوذ آب در تخلخل های در حد نانومتر در لایه ی هیبرید و ادهزیو، به عنوان نانولیکیج، در دوام باند ادهزیوها مطرح است. نفوذ آب به پدیده ی هیدرولیز (شکست باندهای کووالانت) و نیز، کاهش نیروهای اصطکاکی میان زنجیره های پلیمری و کاهش خواص مکانیکی رزین، با عنوان پلاستی سایزینگ (plasticizing) منجر می گردد. نفوذ و گسترش آب در حد فاصل ادهزیو را مربوط به نفوذپذیری ادهزیوهای ساده شده می دانند، که بعد از پلیمریزاسیون به صورت غشاهای تراوا یا نیمه تراوا عمل می کنند و سیل کافی بر روی عاج تراش خورده ایجاد نمی کنند. به این ترتیب، که در etch & rinse دو مرحله ای با ادغام پرایمر و رزین ادهزیو، هیبریداسیون ناقص و نیز، بر جا ماندن حلال در جای باند (نواحی پلیمریزه نشده) آنها را بیشتر مستعد جذب آب می کند و به دلیل وجود اجزای هیدروفیل در لایه ی ادهزیو نهایی کیور شده در مقایسه با etch & rinse سه مرحله ای بیشتر مستعد تخریب به وسیله ی آب هستند. باند رزین به مینای احاطه کننده ی باند این مواد به عاج می تواند نقش حفاظتی را در برابر این تجزیه ی آبی بازی کند.
در self-etch یک مرحله ای (All-in-one)، به دلیل وجود اجزای هیدروفیل (منومرهای اسیدی برجا مانده) و بر جا ماندن آب (به عنوان حلال اصلی این مواد) مستعد جذب آب به دلیل حرکت آب از عاج زیرین به سوی سطح باندینگ بر پایه ی فشار اسمزی و تشکیل شاخه های آبی (water tree) مستعد تجزیه ی هیدرولیتیک هستند. افزون بر آن، هنگام تبخیر حلال ممکن است، نسبت منومر به آب تغییر کرده و به جداشدگی فازها و تاول های آبی منجر گردد. بنابراین، پایداری هیدرولیتیک ادهزیو کیور شده عاملی بحرانی است، که برای رسیدن به آن کاربرد یک لایه ی رزین ادهزیو هیدروفوبیک و بی حلال و با pH خنثی در یک مرحله ی جداگانه ی پایانی بهترین راه است. با وجود پیشرفت مواد ادهزیو، هنوز از نظر دوام باند etch & rinse سه مرحله ای، به عنوان استاندارد طلایی باقی مانده و هرگونه ساده شدن مراحل کاربرد بالینی، به کاهش اثر باندینگ منجر می گردد. تنها ادهزیوهای self-etch دو مرحله ای به این استاندارد نزدیک هستند، افزون بر این که، از نظر کاربرد بالینی برتری هایی دارند.