حکومتی دینی؛ عدالت گستری یا سلب ارزش و آزادی انسان

این مقال بر آن است تا این مساله را که آیا حکومت دینی، درپی عدالت گستری است یا این که ارزش و آزادی انسان را سلب می کند، مورد نقد و بررسی قرار دهد. ایمانوئل کانت، از فیلسوفان بزرگ مغرب زمین معتقد است که حکومت دینی، با خود مختاری اراده انسانی که عنصر لازم در اخلاق است، سازگار نیست، و آن را یکی از مصادیق دگر آیینی اراده دانسته و در نتیجه غیراخلاقی است.
در این مقاله ضمن نقد و بررسی این دیدگاه، ثابت کرده ایم که حکومت دینی کاملا با خودمختاری اراده سازگاری دارد و متدینان با خودمختاری اراده است که به این حاکمیت تن می دهند و با اخلاق کاملا سازگاری دارد؛ همچنین در ادامه این مساله مورد بحث قرار گرفته که هم حاکم حکومت دینی باید عادل باشد و هم هدف آن، اجرا و تحقق عدالت است و این که امر به عدالت یکی از احکام عقل عملی است و با معیارهای اخلاقی کانت سازگاری دارد؛ در نتیجه حکومت دینی، مورد تاکید عقل و ازاین رو اخلاقی است.