شیوع کمبود ویتامین D و برخی عوامل زمینه ساز آن در زنان سنین باروری شهر تبریز

اخیرا مطالعات متعددی شیوع بالای کمبود ویتامین D را در بالغین سالم کشورهای مختلف نشان داده است. کمبود ویتامین D می تواند یکی از مشکلات عمده سلامتی از جمله اختلالات استخوانی بویژه استئومالاسی و شکستگی ناشی از استئوپورز باشد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع کمبود ویتامین D در زنان سنین باروری شهر تبریز طراحی و در زمستان سال 1382 و بهار 1383 اجرا گردید.
جامعه هدف این مطالعه مقطعی را 252 نفر از زنان 15-49 ساله شهر تبریز تشکیل دادند که بطور تصادفی از جمعیت عمومی سالم انتخاب شدند. از هر کدام از نمونه ها 5 میلی لیتر خون وریدی جهت اندازه گیری سطح سرمی کلسیم، فسفر، آلکالین فسفاتاز و ویتامین D گرفته شد، همچنین یک پرسشنامه دموگرافیک از آنان تکمیل گردید و وزن و قد آنها با ترازوی سکا و متر پارچه ای چسبیده به دیوار اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه گردید. ویتامین D با روش رادیوایمنواسی، اندازه گیری گردید. از آنالیز واریانس برای مقایسه چند میانگین و از آزمون همبستگی پیرسون برای تعیین همبستگی دو متغیر استفاده گردید.
بر اساس نتایج حاصل %15.1 زنان به کمبود شدید، %15.5 به کمبود متوسط و %33.6 به کمبود خفیف ویتامین D مبتلا بودند. %3.7 زنان لاغر بوده و %59.8 نیز درجات مختلف چاقی را داشتند و فقط %36.5 از زنان از نظر نمایه توده بدن در محدوده طبیعی قرار داشتند. سطح سرمی ویتامین D با وزن و نمایه توده بدن ارتباط معنی دار داشت (p<0.05). همچنین ارتباطی بین سطح سواد و میزان ویتامین D سرم وجود داشت (p=0.005).
با توجه به نتایج این مطالعه شیوع کمبود ویتامینD در زنان شهر تبریز بالاست و پیشنهاد می گردد برای حفظ سلامتی زنان شهر تبریز مداخلات لازم از جمله آموزش در جهت استفاده از نور خورشید انجام گیرد.