بررسی استرس اکسیداتیو شیره معده در آلودگی به هلیکوباکترپیلوری

هلیکوباکتر پیلوری عامل اصلی التهاب مزمن و حاد معده، زخم معده و دوازدهه بوده و در افراد آلوده به این باکتری خطر ابتلا به التهاب آدنوکارسینوما و لنفوپرولیفراسیون موکوس معده افزایش می یابد. تولید گونه های مختلف اکسیژن فعال، یکی از دلایل اصلی آسیب سلولی در التهاب معده ناشی از هلیکوباکتر پیلوری می باشد.
در این مطالعه جهت ارزیابی استرس اکسیداتیو در عفونت هلیکوباکتر پیلوری، فعالیت دو آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در شیره معده 43 بیمار آلوده به هلیکوباکتر پیلوری و 43 فرد غیرآلوده به هلیکوباکترپیلوری که از نظر سن و جنس با همدیگر همسان شده بودند، اندازه گیری شد. آلودگی و عدم آلودگی این افراد با بیوپسی موکوس معده و تست اوره آز مشخص شد.
میانگین فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز شیره معده گروه مورد (آلوده به باکتری) در مقایسه با گروه کنترل یا غیر آلوده، افزایش معنی داری نشان داد (p=0.0001). در آزمون ضریب همبستگی بین میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در گروه کنترل رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد r=0.702) و (p=0.0001. در صورتیکه در گروه مورد این رابطه بین میزان فعالیت این دو آنزیم معکوس بوده و از نظر آماری معنی دار نبود r=-0.028) و (p=0.859.
از آنجاییکه فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز بعنوان مکمل فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز می باشد و در این مطالعه رابطه مستقیم بین فعالیت این دو آنزیم در گروه کنترل یا غیرآلوده به باکتری و رابطه غیرمستقیم بین فعالیت آنها در گروه مورد یا آلوده به باکتری مشاهده شد، لذا می توانیم چنین نتیجه بگیریم که در آلودگی به هلیکوباکتر پیلوری فشار اکسیداتیو شدیدی در بافت معده ایجاد می شود.