بررسی روش های تصفیه پساب واحدهای تولید الکل

پساب واحدهای تولید الکل به دلیل BOD و COD بالا و دارا بودن مواد سمی همچون ترکیبات فنلی و داشتن pH پایین یکی از مشکلات عمده محیط زیستی است. دفع مستقیم و مستمر این پساب در خاک موجب کاهش کیفیت خاک و از بین رفتن محصولات کشاورزی محیط زیستی می شود. در صورت تخلیه در رودخانه یا دریا، حیات آبزیان را در معرض تهدید جدی قرار می دهد. به منظور جلوگیری از این خطرها، روش های بیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی فراوانی برای تصفیه این پساب پیشنهاد شده است. روش های فیزیکی و شیمیایی بر اساس جذب سطحی، تبادل یونی، فرایند غشایی و اکسیداسیون های شیمیایی استوار است. روش های بیولوژیکی بی هوازی در مقایسه با روش های هوازی مقرون به صرفه بوده و در سال های اخیر توسعه زیادی یافته اند. برکه های بی هوازی 70-60 درصد BOD را با زمان ماند 1 تا 2 ماه کاهش می دهند. اکثر روش های بی هوازی راکتوری قادرند BOD فاضلاب ورودی را 80 تا 85 درصد کاهش دهند. در این صورت 15 تا 20 درصد BOD باقیمانده با روش های هوازی قابل حذف است. تبخیر پساب به منظور تولید خوراک دام و سوزاندن پساب به منظور بازیافت پتاس از جمله روش های دیگری می باشند که برای دفع پساب واحدهای تولید الکل در مقیاس کم مورد استفاده قرار گرفته اند و در صورتی که مشکلات فناوری ساخت و مشکلات بهره برداری آنها در نظر گرفته نشود هزینه خالص دفع پساب را به دلیل فروش محصولات به دست آمده کاهش می دهند. پساب واحدهای تولید الکل به عنوان سوبسترا برای تولید پروتئین تک یاخته نیز مورد تحقیق قرار گرفته است که در صورت فروش محصول به دست آمده، هزینه این روش نیز کاهش می یابد.