راه اندازی یک راکتور بی هوازی هیبرید (UASB / فیلتر) برای تصفیه فاضلاب مجتمع پتروشیمی

فاضلاب منشا اصلی آلودگی محیط زیست در مقیاس جهانی بوده و حدود 90 تا 95 درصد از فاضلاب های تولیدی در جهان بدون هیچگونه تصفیه ای وارد محیط می شود. توسعه صنایع پتروشیمی در سالهای اخیر، آن را به یکی از قطبهای صنعتی کشور تبدیل کرده که در آن فاضلاب متنابهی تولید می گردد. برای تصفیه این نوع فاضلاب از انواع فرآیندهای بیولوژیکی هوازی و بی هوازی بهره گرفته می شود. در این پژوهش، راه اندازی یک راکتور هیبرید بی هوازی که فاضلاب پتروشیمیایی را در شرایط مزوفیلی تصفیه می کند، مورد بررسی قرار گرفته است. برای راه اندازی راکتور از لجن لخته ای یک راکتور UASB کارخانه لبنی استفاده شده است. مطالعات به عمل آمده نشان داد که راه اندازی راکتور هیبرید برای تصفیه فاضلاب پتروشیمیایی بدون خو دادن لجن موفقیت آمیز نیست. پس از آنکه راه اندازی راکتور پس از پنج ماه میسر نشد، خودادگی لجن به این فاضلاب آغاز شد. در مرحله اول راه اندازی، فاضلاب مصنوعی ساخته شده از شیر خشک به راکتور تزریق شد که بعد از 65 روز و با میزان بارگذاری آلی معادل 2 kgCOD/m3.d و زمان ماند هیدرولیکی 18 ساعت به راندمان حذف 77.8 درصد رسید. در مرحله بعد بتدریج بر میزان COD ناشی از فاضلاب پتروشیمی افزوده شد تا فاضلاب ورودی به راکتور بطور کامل مربوط به فاضلاب پتروشیمی باشد. بعد از 30 هفته، راندمان حذف COD در بارگذاری آلی 2 kgCOD/m3.d و زمان ماند هیدرولیکی 18 ساعت به 70.3 درصد رسید. در این مرحله شرایط حاکم بر راکتور تا زمان رسیدن به شرایط پایدار هیدرولیکی و اتمام دوره راه اندازی ثابت نگهداشته شد.