بررسی سطح سلنیوم سرم و خون تام در کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک: مطالعه ای مورد - شاهدی

درماتیت آتوپیک بیماری التهابی راجعه و مزمن پوستی همراه با خارش شدید است که اغلب در افراد با سابقه شخصی یا خانوادگی نشانه های آلرژیک دیده می شود. تحقیق های اخیر به تغییرهای ایمونولوژیک در این بیماری و اثر سلنیوم در درمان آن اشاره دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه سطح سرمی و خون تام سلنیوم در کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک با گروه شاهد صورت گرفته است.
روش اجرا: مطالعه به روش تحلیلی از نوع مورد - شاهدی به اجرا درآمد. 46 بیمار مبتلا به درماتیت آتوپیک)با تشخیص بر اساس معیارهای Hanifin و Rajka و رد تشخیص های افتراقی مربوط(با 46 کودک همسان شده از نظر سن و جنس مورد مطالعه قرار گرفتند. شدت بیماری براساس SCORAD از صفر تا 100 تعیین شد. از بقایای خون و سرم بیمار - که برای آزمایش های اولیه گرفته شد - برای اندازه گیری سلنیوم سرم و خون تام به روش جذب اتمی و با دستگاه اسپکتروسکوپی استفاده شد. یافته ها با استفاده از آزمون های مربع کای و t با قبول مرز معنی داری روی 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه 46 کودک 1 ماهه تا 12 ساله مبتلا به درماتیت آتوپیک با سن)انحراف معیار ± میانگین(2.57±2.6 سال با 46 کودک سالم به عنوان شاهد با سن 2.63±2.6 سال مقایسه شدند (P>0.05). هر گروه شامل 24 پسر و 22 دختر بودند. میانگین سطح سرمی سلنیوم در گروه بیمار (72.58±16.5 ng/ml) پایین تر از گروه شاهد (84.8±15.6 ng/ml) بود (P<0.0001). هم چنین میانگین سلنیوم خون تام در گروه بیمار (88.07+19.0 ng/ml) پایین تر از گروه شاهد (99.38+19.3 ng/ml) به دست آمد (P<0.001). کمبود سلنیوم سرم)کم تر از (63 ng/ml در %28.3 بیماران و %10.9 گروه شاهد (P<0.05) و کمبود سلنیوم خون تام)کم تر از (75.5 ng/ml در %30.4 بیماران و %15.2 شاهد مشاهده شد (P>0.05). ارتباط معنی داری بین سطح سرمی و خون تام سلنیوم با شدت درماتیت آتوپیک مشاهده نشد.
میانگین سلنیوم سرم و خون تام در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک در مقایسه با گروه شاهد کاهش چشمگیری دارد. لذا پیشنهاد می شود در برنامه ریزی درمانی این بیماران به این جنبه نیز توجه و برای جبران کمبود سلنیوم در بیماران با کاهش سطح سرمی و خون تام توصیه های تغذیه ای خاص و حتی در موارد حاد از روش های درمانی استفاده شود.