اثر عصاره گیاه میموزاتنوئی فلورا بر تکثیر انگل لیشمانیا در محیط کشت

لیشمانیوز بیماری انگلی مشترک بین انسان و حیوان با تنوع بالینی گسترده است، که به وسیله انگل تک یاخته متعلق به جنس لیشمانیا ایجاد می شود. درمان در لیشمانیوزیس انسانی هنوز بر پایه استفاده از ترکیب ها آنتی موان 5 ظرفیتی و پر عارضه است و مقاومت نسبت به این ترکیب ها هم مساله و مشکلی است که ضرورت تلاش برای دستیابی به داروی جدیدی را بیشتر می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثر ضد لیشمانیایی عصاره گیاهی درخت پوست یا تنویی فلورا میموزا بر انواع خارج سلولی (پروماستیگوت) لیشمانیا تروپیکا صورت پذیرفت.
روش اجرا: بررسی اثر این عصاره به دو روش شمارش انگل زنده و نیز متیل تیازول تترازولیوم در محیط کشت آزمایشگاه در مجاورت با غلظت های صفر، 10، 100، 500 و 1000 میکروگرم در میلی لیتر از عصاره گیاه میموزا صورت گرفت.
عصاره این گیاه در غلظت های متفاوت بر سرعت تکثیر انگل لیشمانیا آثار متضادی دارد. بدین ترتیب که غلظت های 500 و 1000 میکروگرم در میلی لیتر آن سرعت تکثیر انگل را کم می کند، در حالی که غلظت 100 میکروگرم در میلی لیتر باعث افزایش این سرعت می شود.
در تکثیر انگل لیشمانیا در عصاره گیاه میموزا احتمالا عوامل مهاری یا تسریعی وجود دارند.
رر