تاثیر فنی توئین بر توانایی تکثیر فیبروبلاستهای لیگامان پریودنتال و لثه ای در محیط کشت سلولی

سلولهای فیبروبلاست پریودنتال لیگامنت PDLF (periodontal ligament fibroblast) دارای نقش کلیدی در روند رژنراسیون پریودنشیوم می باشند، به علاوه مطالعات نشان می دهد که دی فنیل هیدانتویین (فنی تویین) باعث افزایش رشد سلولهای فیبروبلاست لثه- ای می گردد. چنانچه این تاثیر بر روی سلولهای فیبروبلاست PDL (periodontal ligament) نیز وجود داشته باشد، ممکن است بتوان از آن جهت رژنراسیون بافت های پریودنتال استفاده کرد. بر این اساس، هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر فنی توئین بر میزان رشد سلولهای فیبروبلاست لثه و PDL در محیط کشت سلولی می باشد.
10 عدد موش از نژاد Wistar Rat انتخاب شده و نمونه مربوط به لثه از ناحیه بین دندانهای ثنایایی بالا و نمونه مربوط به PDL از ثلث میانی ریشه دندانهای ثنایایی پایین بدست آمد. پس از انتقال نمونه ها به محیط کشت مناسب جهت کشت فیبروبلاستهای PDL و لثه- ای، هر کدام از نمونه ها به دو گروه تست و کنترل تقسیم گردیدند. در نمونه های گروه تست، فنی تویین به غلظت 20mg/ml که در هیدروکسید سدیم حل شده بود افزوده شد. بعد از 48 ساعت پرولیفراسیون سلولهای فیبروبلاست توسط کیت پرولیفراسیون سلولی WST-1 بروش الیزا مورد سنجش قرار گرفت. میزان پرولیفراسیون سلولهای فیبروبلاست لثه ای و PDL، در دو گروه تست و کنترل توسط آنالیز Independent-sample T-test مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
تاثیر فنی تویین بر میزان تکثیر سلولهای فیبروبلاست لثه ای و سلولهای فیبروبلاست PDL معنی دار می باشد. همچنین میزان تکثیر سلولهای PDL در گروه تست نسبت به سلولهای لثه ای در گروه تست تفاوت معنی داری داشته (p<0.001) و در مورد سلولهای PDL بیشتر است.
در این مطالعه مشخص گردید که فنی تویین در محیط invitro نیز همانند invivo قادر به افزایش پرولیفراسیون سلولهای فیبروبلاست لثه ای بوده و این اثر فنی تویین روی سلولهای فیبروبلاست PDL نیز وجود دارد.