درمان اسپاستیسیتی در کودکان مبتلا به فلج مغزی با استفاده از توکسین بوتولینوم (دیسپورت)

فلج مغزی یکی از علل شایع ناتوانی درکودکان بوده و 75% این بیماران از نوع اسپاستیک می باشند. در این نوع، اسپاستیسیتی بزرگترین مشکل عملکردی محسوب می شود. روش های درمانی مختلفی برای کاهش اسپاستیسیتی پیشنهاد شده که یکی از آنها تزریق سم بوتولینوم می باشد. با توجه به اهمیت کاهش اسپاسم در کودکان مبتلا به فلج مغزی، بر آن شدیم که تاثیر تزریق دارو بر فعالیتهای بیمار و بهبود مراقبت روزمره و عوارض آن را بررسی کنیم.
استفاده ازتوکسین بوتولینوم (دیسپورت) در 24 بیمار با تشخیص فلج مغزی اسپاستیک تحت درمان توانبخشی جهت بررسی اثر درمانی و عوارض آن با 11 بیمار با همین تشخیص و تحت درمان توانبخشی مقایسه شد. تمام بیماران در برنامه توانبخشی مشابهی درمان شدند. نتایج حاصله بعد از 72 ساعت و ماهانه تا 5 ماه از نظر تغییر در شدت اسپاستیسیتی، دامنه حرکتی و عملکرد بررسی شد.
اثر تزریق طی 72 ساعت ظاهر و به مدت 4-3 ماه ادامه یافت. کاهش شدت اسپاستیسیتی و بهبود دامنه حرکتی در گروه تزریق اختلاف معنی دار با گروه دوم نشان داد(p<0.001). بهبود فعالیت حرکتی در گروه تزریق دیده شد، بدین ترتیب که 5 کودک از گروه تزریق که قادر به راه رفتن نبودند توانستند با کمک راه بروند و در 5 کودک نیز الگوی راه رفتن بهتر شد (P=0.014). در دو مورد از بیماران ضعف ژنرالیزه بعد از تزریق دیده شد.
بر اساس این مقاله میتوان نتیجه گرفت توکسین بوتولینوم، (دیسپورت) می تواند در کاهش اسپاستیسیتی و بهبود نسبی عملکرد کودکان فلج مغزی به عنوان یک روش درمانی بکار رود.