تحلیل فعالیت های نئوتکنونیکی در دامنه های جنوبی ارتفاعات الاداغ در شمال شرقی ایران

ارتفاعات آلاداغ به عنوان یک واحد تکتونیکی بخش وسیعی از استان خراسان شمالی را می پوشاند. این رشته کوه در شمال شرقی ایران قرار داشته و از نظر زمین شناسی جزیی از ارتفاعات آلاداغ - بینالود محسوب می شود. این منطقه در دوران های مختلف زمین شناسی یکی از مناطق فعال تکتونیکی ایران بوده و در شرایط کنونی نیز فعالیت های شدید تکتونیکی را تجربه می کند. فعالیت های تکتونیکی در این منطقه از طریق دلایل و شواهدی قابل اثبات می باشد. از مهمترین این شواهد می توان به گسل های فعال منطقه اشاره نمود.
وجود چندین گسل فعال از جمله گسل های، عادل آباد، کی کی، قره جه رباط و مقصودآباد در منطقه می تواند به عنوان شواهدی جهت اثبات این فعالیت ها محسوب شود. دلیل دیگر برای اثبات این فعالیت ها مقایسه نیمرخ طولی و مرجع دره های منطقه می باشد مقایسه نیمرخ طولی و مرجع دره های منطقه نشان می دهد این منطقه از نظر تکتونیکی شرایط فعالی را طی می کند. نسبت بین عرض دره های منطقه به متوسط ارتفاع آنها روش دیگری برای مطالعات تکتونیکی می باشد این نسبت برای دره های منطقه عدد 1.8 به دست آمد بنابراین ارتفاعات منطقه را در ردیف مناطق متوسط تکتونیکی قرار می گیرد. تضاریس جبهه کوهستان به عنوان شاخص کمی دیگر مبین این فعالیت ها می باشد. متوسط این شاخص برای دره های منطقه عدد 1.51 به دست آمد بنابراین بر اساس طبقه بندی بول و مک فادن منطقه در ردیف مناطق فعال تکتونیکی قرار می گیرد. وقوع زلزله های متعدد از نشانه های فعالیت تکتونیکی منطقه در زمان حاضر می باشد. مطالعات انجام شده نشان می دهد، سالانه چندین زلزله با بزرگی بالاتر از 4 ریشتر در منطقه به وقوع می پیوندد. این زمین لرزه ها می تواند به عنوان یکی از مظاهر اصلی فعالیت های نئوتکتونیکی منطقه به حساب آید.