ارتباط اختلالات کروموزومی در تخمک های بارور نشده و هورمون های FSHو LH در سیکل های IVF

امروزه تکنیک های کمکی تولید مثل (ART) می تواند منجر به تولد نوزاد و کمک به حل مساله ناباروری گردد. به رغم بهره گرفتن از این تکنیکها، در حدود 10 تا %15 از تخمکها بارور شده باقی می مانند که عدم موفقیت کامل لقاح (TFF) نامیده می شود. این مساله باعث افزایش هزینه های زوج نابارور و اتلاف وقت تیم درمانی می گردد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین اختلالات کروموزومی تخمک های نابارور و هورمون های زنانه FSH و LH می باشد.
تخمک های بارورنشده پس از انجام سیکل های درمانی IVF، طبق روش Tarkowski برای مطالعات کروموزومی آماده شدند و بعد از رنگ آمیزی با گیمسا مورد تجزیه و تحلیل کروموزومی قرار گرفتند. برای سنجش هورمون های FSH و LH از تست ELISA استفاده گردید. سپس نتایج با استفاده از آزمون x2 و ضریب همبستگی با استفاده از برنامه آماری SPSS بررسی شد. مقدار p<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
از مجموع 52 سیکل درمانی تعداد 362 تخمک دریافت شد که پس از انجام IVF تعداد 285 تخمک بارور گردید و 77 تخمک بارور نشد. با توجه به حذف 26 عدد از تخمک های بارور شده تجزیه و تحلیل کروموزومی روی 51 تخمک انجام شد که در 9 سیکل درمانی 16 تخمک اختلال کروموزومی داشتند. بیشترین اختلالات مربوط به کروموزوم های گروه C و کمترین اختلالات مربوط به گروه G در دسته بندی استاندارد بود. ارتباط معنی داری بین اختلالات کروموزومی، سطح FSH و LH (به ترتیب با میانگین 16.22±8.1 IU/Lو7.74±3.8 IU/L)، سن و مدت زمان ناباروری بدست نیامد.
نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان می دهد ارتباط معنی داری بین اختلالات کروموزومی تخمک های نابارور و فاکتورهای زنانه وجود ندارد. بنابراین به نظر می رسد برای مشخص نمودن علت اصلی عدم موفقیت تخمکها در سیکل های ناباروری، در صورتیکه در سیکل خاصی اختلالات تخمکی یا هورمون زنانه مرتبط نباشد، سایر فاکتورهای مرتبط از جمله عملکرد اسپرم در فرآیند لقاح باید مد نظر قرار گیرد.