مقایسه تیتر آنتی بادی IgG کلامیدیا پنومونیه در مبتلایان به پره اکلامپسی با شروع زودرس و دیررس

پره اکلامپسی همچنان یکی از معضلات عمده سلامت مادران و نوزادان می باشد. چندین وجه مشترک بین پره اکلامپسی و آترواسکلروز وجود دارد. قبلا ارتباط بین ابتلا به عفونت مزمن کلامیدیا پنومونیه و ایجاد آترواسکلروز نشان داده شده است. این مطالعه با هدف تعیین وجود ارتباط بین پاتوژنز و زمان وقوع پره اکلامپسی و عفونت مزمن با کلامیدیا پنومونیه انجام شده است.
این مطالعه مقطعی روی 88 زن با نتیجه طبیعی بارداری، 72 زن مبتلا به پره اکلامپسی دیررس و 16 زن مبتلا به پره اکلامپسی زودرس طی سال های 83 و 84 در شهر زاهدان انجام شد. در کلیه افراد وضعیت سرم افراد برای وجود IgG علیه کلامیدیا پنومونیه و تیتر آن با روش الایزا تعیین شد. سپس اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک و وضعیت آنتی بادی در نرم افزار SPSS وارد و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقدار 0.05>p از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
نتایج نشان داد که بین سه گروه از نظر وجود آنتی بادی علیه کلامیدیا پنومونیه تفاوتی وجود نداشت. به عبارت دیگر بین هر دو گروه از مبتلایان به پره اکلامپسی زودرس و دیررس، مبتلایان به پره اکلامپسی زودرس و گروه شاهد و مبتلایان به پره اکلامپسی دیررس و گروه شاهد از نظر سروپازتیویتی تفاوت معنی داری نداشت. اما معلوم شد که از نظر تیتر آنتی بادی IgG علیه کلامیدیا پنومونیه بین سه گروه (0.0001>p) و بین هر دو گروه مبتلایان به پره اکلامپسی زودرس و دیررس و مبتلایان به پره اکلامپسی زودرس و گروه شاهد (0.0001>p) تفاوت معنی داری وجود داشت؛ ولی بین گروه مبتلایان به پره اکلامپسی دیررس و گروه شاهد تفاوتی موجود نبود.
نتایج این مطالعه نشان داد که عفونت مزمن با کلامیدیا پنومونیه می تواند با پره اکلامپسی زودرس در ارتباط باشد. این بررسی می تواند پشتوانه ای جهت یافتن ارتباط پره اکلامپسی و آترواسکلروز بعدی باشد. لذا پیشنهاد می شود احتمال استفاده از ماکرولیدها به عنوان جزیی از برنامه های پیشگیری در افراد در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی مورد بررسی قرار گیرد.