الگوی حساسیت و مقاومت متقاطع آنتی بیوتیک ها علیه سودوموناس ائروژینوزا جدا شده از بیماران سوختگی در جنوب ایران

سودوموناس ائروژینوزا نقش مهمی در عفونت های شدید در بیماران سوختگی ایفا می کند. اکتساب سریع مقاومت چند دارویی منجر به مرگ و میر بالا خصوصا در مراکز نگهداری بیماران سوختگی می شود. این مطالعه با هدف تعیین الگوی حساسیت و مقاومت متقاطع آنتی بیوتیک ها علیه سودوموناس ائروژینوزا جدا شده از بیماران سوختگی در جنوب ایران انجام شد.
تست MIC جهت آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، سفیپیم، سفتازیدیم، سفوپرازون، سولباکتوم، تیکاریسیلین / کلاولانیت، پیپراسیلین / تازوباکتام، سیروفلوکساسین، توبرامیسین و آمیکاسین برای 70 سوش سودوموناس ائروژینواز که از بیماران سوختگی جدا شده بود انجام شد. الگوی حساسیت و مقاومت به روش E-test تعیین گردید. علاوه بر E-test سه نوع فعالیت سودوموناس شامل (Extended-Spectrum? -Lactamase)، ESBL، MBL-Metallo-?-Lactamase و group) IBL, (I inducible? -Lactamase مورد بررسی قرار گرفت.
به ترتیب ایمی پنم، مروپنم سپروفلوکساسین بالاترین ضد باکتریایی را در محیط کشت علیه این باکتری را داشتند (P<0.05). در مقابل تیکارسیلین/ کلاولینت کمترین فعالیت ضد باکتریایی را داشت. تقریبا تمام گونه های مقاوم (%98-%100) فعالیت مقاوم متقاطع به سفپیم را از خود نشان دادند. قسمت اعظم جدا شده هایی که به ایمی پنم (%76-100) و مروپنم (%85-100) مقاوم بودند از خود مقاومت متقاطع به بقیه آنتی بیوتیک ها نشان دادند. ESBL فقط در سه سوش (%4.3)، IBL در هشت سوش (%11.4) بافت شد. MBL در هیچکدام از ایزوله شده ها وجود نداشت.
تقریبا تمام سوش های مقاوم از خود مقاومت متقاطع به پنی سیلین ها و سفالوسیورین ها با بودن ممانعت کننده بتالاکتاماز یا بدون آن را نشان دادند. در این مورد تیکارسیلین / کلاونلیت در بالا ترین سطح این پدیده دیده شد.