جداسازی ویبریو پاراهمولیتیکوس از ماهیان پرورشی و آب حوضچه های پرورش ماهی اطراف تهران و تعیین مقاومت ضد میکروبی آنها

ویبریو پاراهمولیتیکوس یکی از عوامل مهم بیماری زا مشترک بین ماهیان پرورشی و انسانی است. این مطالعه محیطی برای بررسی میزان آلودگی ماهی ها و آب حوضچه ها واستخرهای واقع در شهرستان های اطراف تهران نسبت به این عامل مهم باکتریایی انجام شد.
در این مطالعه توصیفی 110 نمونه شامل 50 نمونه آب جمع آوری شده از حوضچه ها واستخرهای واقع در شهرستان های اطراف تهران و 60 نمونه ماهی شامل 40 عدد ماهی قزل آلا، 10 عدد ماهی سفید و 10 ماهی آزاد مورد بررسی قرار گرفت. جداسازی باکتری ها و تعیین مقاومت ضد میکروبی آنها طبق روش های استاندارد باکتری شناسی انجام گرفت.
در نمونه های آب جمع آوری شده ازاستخرهای پرورش ماهی هیچگونه آلودگی به باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس تشخیص داده نشد ولی یک مورد از ماهی های قزل آلا که ظاهرا سالم و 2 مورد از ماهی های قزل آلای بیمار، آلوده به باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس بودند. سویه های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، استرپتومایسین و نالیدیکسیک اسید مقاوم بوده ولی نسبت به آنتی بیوتیک های کلرامفنیکل و سفالوتین حساسیت نشان دادند.
با توجه به بررسی های به عمل آمده قبلی و نتایج حاصل از این مطالعه که شیوع این عامل بیماری زا را در بین ماهیان و مواد غذایی دریایی در حدود 5 الی 10 درصد نشان می دهد، نظارت و کنترل زنجیره تولید و تشخیص به موقع این ارگانیسم در طول این زنجیره می تواند در کاهش آلودگی فراورده های دریایی از جمله ماهی ها نقش به سزائی داشته باشد. این امر در نهایت باعث به حداقل رسیدن ابتلا به این بیماری در افراد جامعه می شود.