اثر تنش خشکی انتهایی بر بنیه بذر ژنوتیپ های گندم (Triticum aestivum)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر بنیه بذر ژنوتیپ های گندم آزمایشی در سال زراعی 83 – 1382 در گلخانه دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد. آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل، ژنوتیپ در چهار سطح (para2//Jup/Bjy/vee/42 *kavz, vee/koel//weaver, vee#7//kavz, kavz/star) و زمان تنش در دو سطح (تیمار تنش خشکی قبل از گرده افشانی تا مرحله برداشت، و تیمار تنش خشکی بعد از گرده افشانی تا مرحله برداشت) و تیمار شاهد، آبیاری در تمام فصل رشد در حد ظرفیت زراعی انجام شد. نتایج نشان داد ژنوتیپ vee#7//kavz بیشترین درصد جوانه زنی پس از تسریع پیری و بیشترین رشد گیاهچه در تیمار شاهد و تیمارهای تنش را داشت. همچنین، کمترین زمان تا شروع جوانه زنی، رسیدن به 10 درصد حداکثر جوانه زنی و بیشترین درصد جوانه زنی را دارا بود. درصد جوانه زنی پس از تسریع پیری و رشد گیاهچه و همچنین حداکثر جوانه زنی در تیمارهای تنش نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت و زمان تا شروع جوانه زنی و رسیدن به 10 درصد حداکثر جوانه زنی در تیمارهای تنش خشکی نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت.