بررسی دقت سی تی اسکن در تشخیص خوش خیم و یا بدخیم بودن ندول های منفرد ریوی در مقایسه با نتایج پاتولوژی ضایعات - مطالعه آینده نگر

ندول منفرد ریوی (Solitary Pulmonary Nodule، SPN) یکی از شایعترین معضلات تشخیصی در رادیولوژی قفسه سینه می باشد، زیرا تعیین ماهیت خوش خیم و یا بدخیم بودن ضایعات بر اساس نمای رادیولوژیک دشوار و گاها غیرممکن می باشد.امروزه سی تی اسکن به عنوان دقیق ترین روش تصویربرداری برای تشخیص ندول های ریوی است زیرا با استفاده از آن می توان خصوصیت های مربوط به هر ضایعه را با دقت نسبتا بالایی مورد ارزیابی قرار داد.
در این مطالعه 131 بیمار مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند. در این گروه گرافی ساده قفسه سینه موید ندول منفرد ریوی بوده است و سی تی اسکن به عنوان روش تصویر برداری ارجح متعاقبا انجام شده است. در سی تی اسکن این بیماران فقط در 103 مورد ندول منفرد ریوی تا یید گردید. از 103 بیمار مذکور آسپیراسیون سوزنی باریک (Fine Needle Aspiration، FNA) در 69 مورد و رزکسیون ندول در 27 بیمار دیگر صورت پذیرفت. نتایج حاصل از یافته های سی تی اسکن بیماران با یافته های پاتولوژی |مقایسه گردید و بر این اساس دقت سی تی اسکن در پیشگویی خوش خیم و یا بدخیم بودن این ندول ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
بر اساس نتایج فوق حساسیت و ویژگی سی تی اسکن در پیشگویی بدخیم بودن ندول های منفرد به ترتیب 8/81% و3/86% بوده استانجام سی تی اسکن به شیوه مورد استفاده در این مطالعه می تواند در تعیین ماهیت خوش خیم یا بدخیم ندول های منفرد ریوی از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد. بر اساس این تحقیق میزان انهانس شدن ضایعه بدنبال تزریق وریدی ماده حاجب مهمترین ملاک افتراق دهنده ضایعات خوش خیم و بدخیم بوده است.