بررسی علل عفونت های باکتریال در بیماران دچار سوختگی بستری در بیمارستان سوانح سوختگی اصفهان طی سالهای 84-1383

از دست دادن سد دفاعی پوستی، سرکوب ایمنی، تعلل در ارجاع بیمار به بیمارستان، طول اقامت در بیمارستان و اقدامات عملی درمانی عواملی هستند که جملگی باعث می شوند افراد دچار سوختگی در اغلب موارد در معرض خطر به عفونت های متعدد گردند، لذا بررسی علل عفونت های باکتریال در بیماران دچار سوختگی در مرکز سوختگی اصفهان هدف این مطالعه می باشد.
این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و مدت اجرا یک سال در مرکز سوانح و سوختگی اصفهان از اول شهریور ماه سال1383 الی اول مهر ماه سال 1384 انجام گرفت. تعداد 106 بیمار واجد شرایط که در طی دو روز اول پس از بستری شدن در مرکز فوق فاقد علائم و نشانه های بروز عفونت بوده، طبق تعریف مرکز کنترل بیماری ها در آمریکا (CDC) وارد مطالعه گردیدند روزانه معاینه بالینی و بررسی وضعیت بیماران و مطالعه پرونده های آنان جهت یافتن علائم و نشانه های عفونتهای بیمارستانی و کسب اطلاعات مربوطه از پرسنل بیمارستان انجام گرفت. کشت سواب سطحی (Culture swab)، کشت خون در موقع تب و کشت بافت (Tissue culture) از نمونه بیوپسی زخم سوختگی و کشت ادرار در طول مدت بستری بیمار از واجدین شرایط ورود به مطالعه به عمل آمد. داده ها به وسیله نرم افزار 10 SPSS و با استفاده از آزمون مجذور کای (Chi-square)، و ضریب کاپا (Kappa coefficient) تجزیه و تحلیل شدند و مقادیر Pکمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
از تعداد 106 بیمار واجد شرایط در این مطالعه 91 نفر(8/85%) حداقل دچار یک نوع عفونت شدند که عفونتهای ادراری، خونی و زخم سوختگی به ترتیب 28 (4/26%)، 30 (3/28%) و 91 (8/85%) بود. در طی این بررسی کشت خون و کشت سوآب سطحی زخم نشان داد که پسودوموناس آئروژینوزا به ترتیب 4/27% و 4/54% شایعترین ارگانیسم در بین عوامل عفونی زخم سوختگی بود. همچنین کشت ادرار در این بیماران نشانگر آن است که اشریشیای کلی به عنوان ارگانیسم اصلی 4/6% ایجاد کننده عفونت ادراری بوده است.
نتیجه نهائی: بیوپسی از زخم سوختگی آن هم به صورت یک روز در میان و بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه و بسته به شرایط کشت خون و کشت ادرار جملگی می توانند جهت شناسایی زودرس عفونت زخم سوختگی کمک مؤثری نمایند.