بررسی سرواپیدمیولوژیک آلودگی به هلیکو باکترپیلوری شهرستان ساری در سال 1380

هلیکوباکترپیلوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری های التهابی وبدخیمی های دستگاه گوارش به ویژه گاستریت مزمن فعال (تیپ B)، زخم های معده و دوازدهه، آدنوکارسینوم معده و لنفوم بافت لنفوئید مخاط معده (MALT) شناخته شده است. الگوی همه گیری شناسی آلودگی به این باکتری در کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه متفاوت است و به استاندارد کلی زندگی در هر منطقه بستگی دارد0 مطالعه حاضر به دنبال این مساله صورت پذیرفت که الگوی همه گیری شناسی جامعه روستایی و شهری شهرستان ساری در آلودگی به هلیکوباکترپیلوری باهم مقایسه شده واز طرف دیگر، عوامل مستعد کننده با جزئیات بیش تری بررسی گردد.
مطالعه بر روی 394نفر از ساکنین شهر ساری و روستاهای اطراف که به قیدقرعه وبه روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شد 0 از هر فردابتدا مشخصات شامل سن، جنس، محل سکونت، میزان تحصیلات خود فردووالدین او، شغل خود فرد ووالدین او، مالکیت منزل مسکونی، زیربنای سقف به ازای هر نفر، تعداد اعضاء خانواده، امکانات رفاهی منزل، نوع آب مصرفی، نمای خارجی منزل مسکونی وموقعیت جغرافیایی محل سکونت سئوال شد وبهداشت دندان های وی مورد مشاهده قرارگرفت ودر فرم اطلاعاتی ثبت گردید. سپس بر روی نمونه سرم آن ها، وجود آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلودی از نوع IGg با روش الیزاوکیت شرکت RADIM ایتالیا بررسی شد ونتایج به دست آمده با نرم افزار آماری SPSS و آزمون Chi-Square وضریب همبستگی پیرسون بررسی گردید.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که 2/64درصد افراد مورد مطالعه آلوده به هلیکوباکترپیلوری بودند (با فاصله اطمینان 95%) وبا افزایش سن، میزان آلودگی به طور محسوسی افزایش می یافت(001/0p<). بین شیوع عفونت و جنس مونث (05/0p<)، میزان تحصیلات پدر(005/0p<)، شغل پدر(05/0p<)، مالکیت منزل مسکونی(001/0p<)، موقعیت جغرافیایی محل سکونت(05/0p<) و تعداد دندان هایی که هر فرد از دست داده است (05/0p<) ارتباط معنی دار وجود داشت، ولی بین شیوع عفونت ومحل سکونت /فعلی فرد، میزان تحصیلات خود فرد و مادر او، شغل فرد و مادر او، مصرف دخانیات، سطح بهداشتی، سطح اقتصادی – اجتماعی، تعداد دندان های پوسیده تعداد دندان های پرشده و وجود یا عدم وجود درد شکم، رابطه معنی داری یافت نشد. نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک که به منظور تعیین مهم ترین عوامل خطرساز آلودگی به هلیکوباکترپیلوری انجام گرفت، نشان داد که متغیر سن، بیش ترین ارتباط با شیوع آلودگی را دارا می باشد.
با توجه به شیوع بالای عفونت هلیکوباکترپیلوری و عوارضی که به دنبال آن می تواند در افراد آلوده رخ دهد، لزوم آموزش بهداشت، کنترل دقیق منابع آب آشامیدنی و کنترل دقیق عفونت مجدد در افرادی که با روش های ریشه کنی باکتری درمان شده اند، توصیه می شود0