مطالعه تاثیر هم کشتی کندروسیتهای بالغ بر تمایز به غضروف سلولهای بنیادی مزانشیمی جدا شده از مغز استخوان موش NMRI

بررسی اثر سلولهای کندروسیت بالغ جدا شده از انتهای دنده رت بر تمایز به غضروف سلولهای بنیادی مزانشیمی جدا شده از مغز استخوان موش. NMRI موشهای NMRI با سن تقریبی 64 هفته قربانی شدند و سلولهای مزانشیمی مغز استخوان آنها با روش کشت با تراکم پایین جدا شد و با انجام دو پاساژ متوالی تکثیر و خالص شد. کندروسیتهای بالغ نیز از بافت غضروف انتهای دنده رت wistar تهیه و در داخل فلاسکهای 25 سانتی مترمربع کشت شد. برای انجام هم کشتی از سلولهای مزانشیمی پاساژ دوم و کندروسیتهای کشت اولیه استفاده شد. بدین ترتیب که این دو سلول با نسبتهای 1/1، 1/2 و 2/1مخلوط شد و در یک سیستم کشت Micro-mass و در داخل محیط فاقد فاکتورهای رشد القای کننده تمایز به غضروف به مدت 21 روز کشت شد. در پایان این مدت گروه های مختلف از لحاظ تمایز به غضروف، با روش های رنگ آمیزی اختصاصی تولوئیدن بلو و روش Reveres Transcription-Polymerase Chain Reaction) RT-PCR) مطالعه شد.
در کشت اولیه سلولهای مغز استخوان موش، سلولهایی با مورفولوژی چند ضلعی، کشیده، پهن و دوکی مشاهده شد. جمعیت سلولهای دوکی مزانشیمی در پاساژ دو افزایش یافت و محیط کشت را پر کرد. کندروسیتهای رتی در پایان هفته دوم کشت اولیه، با مورفولوژی چند وجهی ظرف کشت را پر کردند. نتایج بررسی هم کشتی نشان داد در گروه 1/2 (کندروسیتها دو برابر مزانشیمی) ماتریکس متاکروماتیک یکنواختی تولید شده و mRNA کلاژن II، X و aggreacan (شاخصهای غضروف موش سوری) به مقدار زیادی تولید شده است. این در حالی بود که در گروه های دیگر ماتریکس متاکروماتیک به صورت پراکنده تولید شده بود و ژنهای شاخص غضروفی با شدت کمتری بیان شده بودند.
به نظر می رسد سیستم هم کشتی با کندروسیت یک استراتژی مناسب برای تمایز به غضروف سلولهای مزانشیمی است. در این سیستم نسبت سلولهای مورد استفاده در هم کشتی از لحاظ القای تمایز غضروفی اهمیت دارد.