مطالعه پتانسیل تمایز به غضروف سلولهای فیبروبلاستی جدا شده از مغز استخوان موش NMRI

جداسازی سلولهای مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI و بررسی پتانسیل تمایزی آنها به غضروف در محیط آزمایشگاهی.
موشهای NMRI با سن تقریبی 6-4 هفته کشته شدند و سلولهای مغز استخوان آنها به تعداد 500 سلول در هر خانه از ظروف 6 خانه کشت شد. با انجام دو پاساژ متوالی، جمعیت خالصی از سلولهای فیبروبلاستی ظاهر شد. به منظور تمایز به غضروف از دو روش (Micromass culture) و کشت تک لایه ای (Monolayer) استفاده شد. در روش اول، 200000 سلول پاساژ دوم با انجام سانتریفوژ متراکم شد و به مدت 21 روز در محیط کندروژنیک قرار گرفت. در روش monolayer سلولهای پاساژ دوم در ظرف 24 خانه کشت شد و پس از پرشدن کف ظرف، محیط تمایز کندروژنیک جایگزین محیط کشت سلول شد. برای ارزیابی تمایز از روش های رنگ آمیزی اختصاصی تولوئیدن بلو، آلسین بلو و روش(RT-PCR) Reverse transcription polymerase chain reaction استفاده شد. در مطالعه حاضر ماهیت مزانشیمی سلولهای جدا شده با روش تمایز به استخوان و چربی بررسی شد.
در روزهای اول، ظرف کشت حاوی سلولهای منفرد با مورفولوژی اغلب دوکی بود. دو هفته پس از آغاز کشت، سلولهای دوکی تکثیر یافته ایجاد کلنی کردند. با انجام پاساژ، کلنی های سلولهای دوکی جدا شدند و به ظرف کشت جدید منتقل شدند. دو هفته پس از پاساژ اول، پاساژ دوم انجام گرفت که حاصل آن جمعیت نسبتا یکنواختی از سلولهای دوکی فیبروبلاستی بود. در روش Monolayer تمایز اتفاق نیفتاد در حالی که با روش Micromass سلولهای جداشده به غضروف تمایز یافتند. همچنین نتایج RT-PCR نشان داد که mRNA کلاژن تایپ X، II و اگریکان به میزان زیادی در سلولهای تمایز یافته تولید شده است. رنگ آمیزی اختصاصی تولوئیدن بلو و آلسین بلو نمایانگر متاکروماتیک بودن ماتریکس ترشحی بود. سلولهای جدا شده در مطالعه حاضر به راحتی به استخوان و چربی تمایز یافتند که نشانگر ماهیت مزانشیمی آنها بود.
سلولهای فیبروبلاستی جدا شده با روش کشت در تراکم پایین پتانسیل تمایز به غضروف را دارند. با توجه به اینکه این سلولها به استخوان و چربی نیز تمایز یافتند، ماهیت مزانشیمی دارند.