بررسی تاثیر گسترش هستی شناسی اسلامی بر فعال سازی مولفه های هوشبهر هیجانی

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر گسترش هستیشناسی اسلامی بر فعالسازی مؤلفه های هوشبهر هیجانی میباشد. فرضیه های این پژوهش عبارتند از:1. مداخله درمانی مبتنی بر هستی شناسی اسلامی در فعال سازی مؤلفه های هوشبهر هیجانی مؤثر است.
2. مداخله درمانی مبتنی بر هستی شناسی اسلامی در فعال سازی مؤلفه های هوشبهر هیجانی تاثیر متفاوتی دارد. ابزاری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته عبارت است از:پرسشنامه هوشبهر هیجانی بار آن (EQ-I) که در ایران توسط دهشیری (1381) هنجاریابی شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش حاضر، مراجعان 3530 ساله زن داوطلب شرکت در برنامه گروه درمانی بوده است. از بین مراجعان 18 نفر برای شرکت در این برنامه در نظر گرفته شدند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=9) و کنترل (n=9) جایگزین شدند.
داده ها توسط تحلیل واریانس چندمتغیره یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه پژوهش نشان داد که این شیوه درمانی در فعالسازی مؤلفه های هوشبهر هیجانی شرکت کنندگان مؤثر بوده است.