امانیسم در موج معنویت گرایی سکولار

تمدن غرب برای برطرف کردن بحران معنویت در دهه های اخیر، به نوعی عرفان برساخته از هندوئیسم و بودیسم روی آورده که به علت هماهنگی در برخی مبانی، امکان جاگرفتن در بافت فرهنگی و اجتماعی تمدن غرب را دارد. بررسی شاخص های این عرفان نشان می دهد که چگونه این عرفان، در تحمل پذیر کردن فشارها و سلطه گری در حیات طبیعی معاصر به کار می آید. در مجموع، با ملاحظه مبانی عرفان های شرق دور، شباهت هایی با برخی از مبانی تمدن غرب مشاهده می شود که زمینه های پدید آمدن عرفان سکولار بر شالوده حیات طبیعی معاصر را فراهم می سازد. در بررسی شاخص های عرفان سکولار، می بینیم که چگونه این معنویت جدید، در متن تمدن رو به افول غرب، جا گرفته و در تحکیم شالوده های سلطه گرانه و سلطه پذیرانه آن به کار می آید. بی تردید، اصالت دادن به روح انسان و جدی گرفتن نیازهای معنوی و درونی او، ضرورت قوانین خاصی را در زندگی اثبات می کند که با رعایت آن می توان مسیر مناسبی برای ارضای این نیازها برگزید. از این رو، عرفان و شریعت، دست در دست هم دارند و جدایی آنها تنها با حذف خداوند امکان پذیر است یعنی قرار دادن عرفان، انسان و قانون، در اختیار سلطه گرانی که همه چیز را از دید منافع خود می نگرند